دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران ، : dr_m_rahmati@yahoo.com
چکیده: (14923 مشاهده)
سابقه و هدف: آکنه ولگاریس یک بیماری شایع پوستی است که هم اکنون مصرف ایزوترتینوئین درمان آن را متحول کرده است. مصرف این دارو با عوارض جانبی قابل توجه از جمله درگیری جلدی- مخاطی، افزایش سطح لیپیدهای سرم و آنزیم های کبدی همراه است. هموسیستئین یک نوع اسید آمینه است که در کبد متابولیزه می شود و افزایش سطح آن با بیماری انسدادی زودرس عروق همراهی دارد. هدف از این مطالعه تعیین سطوح هموسیستئین و ویتامین های دخیل در متابولیسم آن یعنی Vit B12 و فولات در بیماران با آکنه ولگاریس تحت درمان یا ایزوترتینوئین است. مواد و روش ها: 47 بیمار (21 مرد و 26 زن) که اندیکاسیون درمان با ایزوترتینوئین داشتند، قبل و 2 ماه بعد از مصرف ایزوترتینوئین (mg/kg 5/0 )، تحت بررسی آزمایشگاهی از نطر سطح هموسیستئین، فولات، ویتامین B12، ALP ، SGPT، SGOT و لیپیدهای سرم قرار گرفتند. هموسیستئین در این طرح با HPLC اندازه گیری شد. یافته ها: سطوح هموسیستئین ( قبل از درمان : µmol/L 3/5 ±8/11، بعد از درمان µmol/L 4/7 ±16/13، 001/0< P) در بیمارانی که تحت درمان با ایزوترتینوئین بودند، به صورت معنی داری از نظر آماری افزایش یافت. سطوح لیپیدهای خون (LDL ،Cholesterol وTriglyceride ) و آنزیم های کبدی ( به جز ALP ) هم افزایش یافت. بین سطوح هموسیستئین و ویتامین B12 و فولات و هم چنین بین تغییرات سطح هموسیستئین و تغییرات آنزیم های کبدی (قبل و بعد از درمان) همبستگی معنی داری از نظر آماری وجود نداشت. نتیجه گیری: افزایش سطوح هموسیستئین در بیماران، 2 ماه بعد از درمان با ایزوترتینوئین می تواند به علت اختلال عملکرد کبدی ناشی از دارو باشد. مصرف روزانه مکمل های ویتامینی و فولات، همراه با اندازه گیری مکرر سطح خونی هموسیستئین برای جلوگیری از بیماری های انسدادی عروقی زودرس، در بیماران تحت درمان با ایزوترتینوئین توصیه می گردد.
Rahmati Roudsari M, Akbari MR, Kavand S, Bahadori A. The Effect of Isotretinoin on Plasma Homocysteine Concentration of Patients with Acne Vulgaris. pajoohande 2009; 13 (6) :475-480 URL: http://pajoohande.sbmu.ac.ir/article-1-717-fa.html
رحمتی رودسری دکتر محمد، اکبری دکتر محمدرضا، کاوند دکتر سیما، بهادری دکتر ایاد. بررسی اثر ایزوترتینوئین بر سطح هموسیستئین پلاسما در بیماران مبتلا به آکنه ولگاریس. پژوهنده. 1387; 13 (6) :475-480