دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران ، h_khatibi @ IRIMC.org
چکیده: (11159 مشاهده)
سابقه و هدف: با توجه به شایع بودن شکستگی اینترتروکانتریک ناپایدار و عوارض شناخته شده درمان ناصحیح آن و وجود بعضی گزارشات مبنی بر موفقیت درمان با استفاده توأم DHS با سیمان کلسیم فسفات و به منظور مقایسه نتایج DHS با و بدون سیمان کلسیم فسفات، این تحقیق روی مبتلایان به شکستگی اینترتروکانتریک ناپایدار مراجعین به بیمارستان امام حسین (ع) در سال های 6-1384 انجام شد. مواد و روش ها: تحقیق با روش کارآزمایی بالینی روی تعداد 39 بیمار انجام گرفت. بیماران همگی مبتلا به شکستگی اینترتروکانتریک ناپایدار بودند و پس از مشابهسازی از نظر سن و جنس و سمت درگیر به صورت تصادفی به گروه شاهد (DHS ) و تجربی (DHS توأم با سیمان کلسیم فسفات)، تخصیص پیدا کردند و پس از یک پیگیری 6 ماهه تأثیر درمانی آن ها بر بروز cut-out ، میزان اسلایدینگ پیچ درون barrel و عملکرد هیپ تعیین و با آماره ی مناسب مورد قضاوت آماری قرار گرفت. یافته ها: در گروه شاهد 20 نفر و در گروه تجربی 19 نفر بررسی شدند. بیماران دو گروه مشابه بودهاند. سن بیماران گروه شاهد 4/5 72 سال و گروه مورد 2/6 6/74 بود. میزان بروز cut-out در گروه شاهد 15% و در گروه مورد وجود نداشت (12/0P< ). میزان اسلایدینگ در گروه شاهد 7/4 4/15 و در گروه تجربی 5/2 9/8 میلیمتر بود (001/0P <). عملکرد هیپ در هفته ششم در گروه شاهد 6/6 1/58 و در گروه تجربی 7/2 1/70 بود (05/0< P). در پیگیری سه ماهه و 6 ماهه عملکرد هیپ در دو گروه یکسان بوده است. نتیجه گیری: به نظر میرسد استفاده توأم DHS و سیمان کلسیم فسفات موفقیت درمان را در بیماران مبتلا به شکستگی اینترتروکانتریک ناپایدار بیش تر میکند و تحقیقات بیش تر را توصیه مینماییم.
Khatibi H, Ebrahimpour A, Emami MM, Abrishami S, Valaei N, Abouali G HR. A Comparative Study between DHS Application in Solitude and with Calcium Phosphate Cement Augmentation in Treatment of Unstable Intertrochanteric Fractures. pajoohande 2008; 13 (5) :391-396 URL: http://pajoohande.sbmu.ac.ir/article-1-703-fa.html
دکتر حسین خطیبی ، کتر عادل ابراهیم پور ، دکتر محمد امامی مقدم ، دکتر سعید ابریشمی ، مهندس ناصر ولایی ، دکتر حمیدرضا ابوعلی گلهداری . مقایسه تأثیر DHS به تنهایی و توأم با سیمان کلسیم فسفات در شکستگیهای اینترتروکانتریک ناپایدا. پژوهنده. 1387; 13 (5) :391-396