سابقه و هدف: هدف پژوهش حاضر پیش‌بینی رضایت از زندگی براساس سبک‌های دلبستگی و سبک‌های اسناد در دانشجویان افسرده است.

مواد و روش‌ها: این پژوهش از نوع توصیفی و به روش همبستگی بوده و جامعه آماری آن شامل کلیه دانشجویان دختر و پسر دانشگاه علامه‌ی طباطبائی در سال 94-1393 است که تعداد 135 نفر به روش نمونه‌گیری در دسترس و در دو مرحله انتخاب شدند. بدین معنی که در مرحله اول روی 318 نفر از دانشجویان، تست افسردگی بک اجرا شد و در مرحله دوم دانشجویانی شامل 135 نفر (83 پسر و 52 دختر ) که نمره تست افسردگی بک آنها بالاتر از نقطه برش و واجد شرایط در پژوهش بودند ، به عنوان نمونه اصلی پژوهش انتخاب شدند. جهت جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه‌های رضایت از زندگی، سبک دلبستگی و سبک اسنادی استفاده شد.

یافته‌ها: نتایج این پژوهش با استفاده از تحلیل رگرسیون چند متغیره به روش Enter نشان داد که در بین انواع سبک‌های دلبستگی، سبک دلبستگی ناایمن- اجتنابی و سبک دلبستگی ایمن برای پیش‌بینی میزان رضایت از زندگی از ضرایب تأثیر معنی‌داری برخوردار هستند. همچنین نتایج پژوهش نشان داد که ابعاد اسناد دهی پایدار- ناپایدار در موقعیت منفی و اختصاصی- کلی در موقعیت مثبت دارای ضرایب تأثیر معناداری هستند و می‌توانند میزان رضایت از زندگی دانشجویان افسرده را به خوبی پیش‌بینی کنند.

نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج به‌دست آمده می‌توان گفت که سبک دلبستگی ایمن و سبک دلبستگی ناایمن- اجتنابی و نیز سبک‌های اسنادی پایدار- ناپایدار در موقعیت منفی و اختصاصی- کلی در موقعیت مثبت مؤلفه‌های خوبی برای پیش‌بینی میزان رضایت از زندگی در بین دانشجویان افسرده است.