[صفحه اصلی ]   [Archive]  
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
پست الکترونیک::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
نظرسنجی
نظر شما در مورد کیفیت مطالب این سایت چیست؟
عالی
خوب
متوسط
ضعیف
   
:: جلد 17، شماره 5 - ( آذر و دی 91 1391 ) ::
جلد 17 شماره 5 صفحات 227-219 برگشت به فهرست نسخه ها
اثر تیموکینون بر حافظه فضایی کوتاه‌مدت، یادگیری و حافظه آزمون اجتنابی غیر فعال در موشهای صحرایی دیابتی، و بررسی نقش استرس اکسیداتیو در هیپوکامپ
پروین صالحی ، ، دکتر سیما نصری ، ، دکتر مهرداد روغنی* ، ، اورانوس پوردهنده ، دکتر توراندخت بلوچ نژاد مجرد
استاد، مرکز تحقیقات نوروفیزیولوژی، دانشکده پزشکی،دانشگاه شاهد ، mehjour@yahoo.com
چکیده:   (9343 مشاهده)
سابقه و هدف: دیابت قندی در درازمدت با اختلالاتی در یادگیری، حافظه و شناخت همراه است. با توجه به اثر ضد دیابتی و آنتی‌اکسیدانی تیموکینون، در این بررسی اثر تجویز درازمدت آن بر یادگیری و حافظه موشهای صحرایی دیابتی مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روشها: در این مطالعه تجربی، موشهای صحرایی نر به پنج گروه کنترل، کنترل تحت تیمار با تیموکینون (mg/kg 5)، دیابتی، و دو گروه دیابتی تحت درمان با تیموکینون (5/2 و mg/kg 5) تقسیم شدند. تیموکینون از یک هفته پس از تزریق استرپتوزوتوسین به مدت 5 هفته (داخل صفاقی) تجویز شد. در پایان، برای بررسی یادگیری و حافظه حیوانات، تأخیر اولیه و تأخیر در حین عبور در آزمون اجتنابی غیر فعال و درصد رفتار تناوب به عنوان شاخص حافظه فضایی با استفاده از ماز Y تعیین گردید. به علاوه، میزان مالون‌دی‌آلدهید هموژنه بافت هیپوکامپ تعیین گردید و با آزمونهای پارامتری و ناپارامتری مورد قضاوت آمار قرار گرفت. یافته‌ها: کاهش معنی‌دار تأخیر در حین عبور در موشهای دیابتی (01/0p<) و دیابتی تحت تیمار با تیموکینون (005/0p<) در پایان کار مشاهده گردید و تیمار با تیموکینون در هیچ کدام از دوزها، این پارامتر را بهبود نبخشید. به علاوه، درصد تناوب در حیوانات دیابتی به طور معنی‌داری کمتر از گروه کنترل بود (005/0p<) و این پارامتر در گروههای دیابتی تحت تیمار با دوز بالای تیموکینون به طور معنی‌داری بیشتر از گروه دیابتی بود (01/0p<). همچنین، موشهای دیابتی یک افزایش معنی‌دار در سطح بافتی مالون‌دی‌آلدهید (01/0>p) نشان دادند و درمان با تیموکینون در دوز بالا میزان مالون‌دی‌آلدهید را به صورت معنی‌داری (05/0>p) کاهش داد. نتیجه‌گیری: تجویز دراز مدت تیموکینون در دوز بالا هر چند بر توانایی نگهداری اطلاعات در انبار حافظه و به یادآوری آنها در حیوانات دیابتی در آزمون اجتنابی غیر فعال تأثیر ندارد، ولی موجب بهبود حافظه فضایی کوتاه‌مدت در حیوانات دیابتی می‌گردد و بخشی از اثرات سودمند این ماده از طریق کاهش پراکسیداسیون لیپیدی در بافت هیپوکامپ اعمال می‌شود.
واژه‌های کلیدی: تیموکینون، دیابت قندی، استرپتوزوتوسین، یادگیری، حافظه، استرس اکسیداتیو
متن کامل [PDF 231 kb]   (3982 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی | موضوع مقاله: پزشکی
دریافت: 1391/12/28 | پذیرش: 1392/2/2 | انتشار: 1392/2/2
ارسال پیام به نویسنده مسئول

ارسال نظر درباره این مقاله
نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

CAPTCHA


XML   English Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Parvin Salehi, Sima Nasri, Mehrdad Roghani, Uranus Poordahandeh, Tourandokht Baluchnejadmojarad. The effect of thymoquinone on short-term spatial memory, passive avoidance learning and memory of diabetic rats and the involvement of hippocampal oxidative stress . pajoohande 2012; 17 (5) :219-227
URL: http://pajoohande.sbmu.ac.ir/article-1-1392-fa.html

پروین صالحی ، ، دکتر سیما نصری ، ، دکتر مهرداد روغنی ، ، اورانوس پوردهنده ، دکتر توراندخت بلوچ نژاد مجرد . اثر تیموکینون بر حافظه فضایی کوتاه‌مدت، یادگیری و حافظه آزمون اجتنابی غیر فعال در موشهای صحرایی دیابتی، و بررسی نقش استرس اکسیداتیو در هیپوکامپ. پژوهنده. 1391; 17 (5) :219-227

URL: http://pajoohande.sbmu.ac.ir/article-1-1392-fa.html



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
جلد 17، شماره 5 - ( آذر و دی 91 1391 ) برگشت به فهرست نسخه ها
Persian site map - English site map - Created in 0.05 seconds with 38 queries by YEKTAWEB 4645