وضعیت عفونت انگلی در ایران
|
علی اکبر سیاری*، سیدعباس باقری یزدی سیدعباس، فرید ایمان زاده، حسین کرمی، محمد یعقوبی |
دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران |
|
چکیده: (11811 مشاهده) |
سابقه و هدف: عفونت های انگلی روده ای از جمله مسایل عمده و شایع سیستمهای بهداشتی درمانی در بسیاری از کشورها می باشند. نظر به درصد بالای ابتلا بدون علامت و نقش عوامل محیطی در بروز آن و به منظور تعیین فراوانی عفونت انگلی روده ای و عوامل مرتبط به آن، این تحقیق در راستای طرح ملی «سلامت و بیماری» روی خانواده های تحت پوشش مراکز بهداشتی دانشگاه های کشور در سال 1378 انجام گرفت. مواد و روشها: تحقیق با طراحی مقطعی در 1097 خوشه شهری با 8776 خانوار و 590 خوشه روستایی با 4720 خانوار که به روش نمونه گیری تصادفی چند مراحله ای انتخاب شدند، انجام گرفت. در معیت یک تیم پزشکی، نمونه مدفوع افراد 2 سال و بالاتر خانوارهای نمونه به آزمایشگاه مرکزی دانشگاه منتقل و تحت نظر متخصص علوم آزمایشگاهی به روش رسوبی فرمالین - اتر و نور چسب اسکاچ، نمونه مدفوع از نطر اکسیور، آسکاریس، ژیاردیا، آمیب هیستولیتیکا، کرمهای قلابدار، تنیا، تریکوسفال. تریکوسترونژیلوییدس و سایر انگلها بررسی و نقش سن، جنس و محل آن با احتمال 95% در سطح کشور برآورد گردید. یافته ها: از مجموع 53995 نفر نمونه مورد بررسی، تحقیق روی 45128 نفر که 8/45% جنس مذکر و 61% مربوط به ساکنین مناطق شهری بودند، انجام گرفت. آلودگی در 3/19% وجود داشت که در مردان 7/19 و در زمان 1/19 درصد بود. در بین انواع تک یاخته، ژیاردیا با 9/10% و از بین کرم ها آسکاریس با 5/1% از شیوع بیشتر برخوردار بودند. آلودگی در گروه سنی کمتر از 15 سال به میزان 5/25% و در سنین بالای 70 سال به میزان 6/11 بود (P<0.000). میزان آلودگی در ساکنین شهری 4/16% و در روستاییان 3/24% گزارش شد (P<0.000). نتیجه گیری و توصیه ها: میزان عفونت انگلی روده ای در ایران جای نگرانی دارد. با توجه به عوارض شناخته شده، بررسی علل آن و اجرا برنامه ها برای کاهش مشکل توصیه می شود. |
|
واژههای کلیدی: عفونت انگلی روده ای، ایران |
|
|
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
پزشکی دریافت: 1385/6/15 | پذیرش: 1396/12/15 | انتشار: 1396/12/15
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|