|
بررسی تاثیر درمانی امواج رادیو فرکانسی در مبتلایان به تاکیکاردی حمله ای فوق بطنی
|
| مرتضی صافی، سعید علی پورپارسا*، محمدحسن نمازی، حسین وکیلی، حبیب اله سعادت، ناصر ولائی |
| دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران |
|
|
چکیده: (13970 مشاهده) |
| سابقه و هدف: با توجه به شیوع بالای انواع تاکیکاردی های حمله ای فوق بطنی و موفقیت های حاصل از درمان با استفاده از امواج رادیوفرکانسی، این تحقیق با هدف تعیین تاثیر درمانی امواج رادیوفرکانسی بر مبتلایان بهPSVT بر روی مراجعین به بیمارستان شهید مدرس در سالهای 79-1378 انجام شد. مواد و روش ها: تحقیق به روش کارآزمایی بالینی از نوع مقایسه قبل و بعد، انجام گرفت. تشخیص تاکیکاردی حمله ای فوق بطنی بر اساس شکایت تپش قلب ناگهانی به همراه علائم الکتروکاردیوگرافیک گذاشته شد. پس از بررسی الکتروفیزیولوژیک اولیه جهت تعیین نوع PSVT اقدام به ابلیشن شد. تکنیک غالب درAVNRT ابلیشن مسیر آهسته بود. درAVRT نیز برای راههای فرعی واقع در سمت چپ قلب عمدتا از طریق سپتوستومی اقدام به ابلیشن شد. تاثیر درمانی در AVNRT با معیار عدم قابلیت اینداکشن آریتمی، از بین رفتن فیزیولوژی دوگانه گره دهلیزی بطنی و طولانی شدن دوره تحریک ناپذیری گرهAV و در AVRT با معیار عدم قابلیت اینداکشن آریتمی، عدم هدایت رتروگراد به دهلیز حین پیس بطنی توام با تزریق آدنوزین جهت بلوک انتخابی گره AV و از بین رفتن موج دلتا مورد سنجش قرار گرفت. عوارض استفاده از امواج رادیوفرکانسی با شاخص های بلوک گره AV، سکته مغزی، پنوموتوراکس و ترومبوز وریدهای عمقی بررسی شدند. مدت پیگیری بیماران حداقل 3 ماه پس از ابلیشن بود. عود بیماری بر اساس مراجعه بیمار با شکایت تپش قلب ناگهانی و یافته های الکتروکاردیوگرافی استانداردPSVT تشخیص داده شد. یافته ها: از 84 بیمار مورد بررسی، 12 نفر به دلایل مختلف حذف شدند. سن بیماران 42±14.5 سال بود. 30 نفر مرد (41.7%) و 42 نفر (58.3%) زن بودند. AVNRT %51.4 و AVRT %48.6 بودند. میزان موفقیت کلی 76.4% و به طور خاص، در %89.2 AVNRT و در %62.9 AVRT بود (p<0.05). در بین انواع AVRT نیز بیشترین میزان موفقیت در نوع Left posterolateral بود (p<0.05). عارضه در 6.9% موارد در اثر ابلیشن مشاهده شد. عود آرتیمی پس از ابلیشن موفق در 55% بیماران دیده شد. میزان موفقیت ابلیشن طی تحقیق سیر صعودی داشته و از 77.8% در AVNRT و 44.4% در AVRT در شش ماهه اول به ترتیب 100% و 69% در شش ماهه آخر رسید (p<0.05). همچنین بیمارانی که شدت حملات تاکیکاردی در آنها بیشتر بود شانی موفقیت بیشتری با ابلیشن (82.6%) در مقایسه با بیمارانی که شدت حملات آنها کم بود (60%) داشته اند (p=N.S).نتیجه گیری و توصیه ها: درمان تاکیکاردی حمله ای فوق بطنی توسط امواج رادیوفرکانسی روش موثر و نسبتا بی خطری است. با توجه به درصد موفقیت بالا، عود بسیار کم و همچنین بی نیاز نمودن بیمار از مصرف داروهای مختلف آنتی آریتمیک و مراجعات مکرر به اورژانس می توان آن را به عنوان روش درمان انتخابی در این نوع آریتمی به ویژه در افراد علامتدار پیشنهاد نمود. در این مطالعه میزان موفقیت ابلیشن با محل راه فرعی و تکرار حملات آریتمی ارتباط مستقیم داشت. |
|
| واژه‌های کلیدی: تاکیکاردی حمله ای فوق بطنی، راه فرعی، الکتروفیزیولوژی، امواج رادیو فرکانسی، ابلیشن |
|
|
|
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
پزشکی
دریافت: 1385/6/15 | پذیرش: 1397/1/15 | انتشار: 1397/1/15
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
