[صفحه اصلی ]   [Archive]  
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
پست الکترونیک::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
نظرسنجی
نظر شما در مورد کیفیت مطالب این سایت چیست؟
عالی
خوب
متوسط
ضعیف
   
:: جلد 8، شماره 2 - ( خرداد 1382 ) ::
جلد 8 شماره 2 صفحات 15-9 برگشت به فهرست نسخه ها
بررسی تاثیر تداوم دیابت بر درد ناشی از فرمالین و بی دردی ناشی از باکلوفن در موش صحرایی
الهه نوشین فر*
دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
چکیده:   (10364 مشاهده)
سابقه و هدف: یکی از عوارض بیماران مبتلا به دیابت که امروزه شیوع زیادی در دنیا دارد، نوروپاتی دردناک می باشد که علل و درمان آن ناشناخته است. نظر به اهمیت موضوع درمان درد به عنوان یک پدیده آزار دهنده، این تحقیق به منظور تعیین تأثیر تداوم دیابت بر روی درد ایجاد شده از فرمالین و بی درد ناشی از باکلوفن در موش صحرایی نر انجام گرفت. همچنین تاثیر باکلوفن به عنوان یک داروی ضد درد غیر مخدر، بر دردهای افزایش یافته فاز ساکن در دیابت به عنوان مدلی از درد دیابتیک بررسی شد. مواد و روشها: تحقیق به روش تجربی روی تعداد 70 نمونه موش در سه دسته انجام گرفت. دسته اول به گروههای شاهد (تزریق سرم فیزیولوژی) و دیابتی (تزریق الوکسان 100 میلی گرم بر کیلوگرم) تقسیم شدند. بعد از مشاهده علایم کلاسیک دیابت به ترتیب بعد از گذشت یک الی چهار هفته از شروع دیابت میزان درد با آزمون فرمالین تعیین گردید. دسته دوم به صورت گروههای شاهد و دیابتی جدید مورد ارزیابی درد قرار گرفتند اما قبل از تزریق فرمالین باکلوفن (اگونیست گیرنده GABAB 10کیلوگرم بر میلی گرم) به آنان تزریق شد. دسته سوم به دو گروه دیابتیک تقسیم شده، درد فاز ساکن بین گروهی که باکلوفن دریافت کردند با گروهی که سرم فیزیولوژی دریافت کردند. مقایسه شد. برنامه آماری مورد استفاده آنالیز واریانس یک طرفه بودند. یافته ها: درد ناشی از فرمالین در حیوانات دیابتیک (44/0±04/2) در مقایسه با حیوانات شاهد (21/0±1) افزایش یافت (P<0.05) که با تداوم دیابت باقی ماند. دیابت موجب ایجاد دردهای افزایش یافته ای (1.41±0.87) در فاز ساکن در تست فرمالین شد (P<0.05). دیابت بر اثر ضد دردی باکلوفن در فاز اول درد بی تاثیر بوده و بی دردی ناشی از باکلوفن را (42/0±32/0) در فاز دوم افزایش داد (P<0.05). همچنین باکلوفن توانست دردهای افزایش یافته فاز ساکن (62/0±4/0) را به خوبی تسکین دهد (P<0.05). نتیجه گیری و توصیه ها: دیابت علاوه بر افزایش درد ناشی از فرمالین در فاز 1 و 2، موجب افزایش درد و فاز ساکن نیز می گردد. همچنین دیابت اثر ضد دردی باکلوفن را افزایش می دهد. باکلوفن دردهای افزایش یافته فاز ساکن را در حیوانات دیابتیک کاهش می دهد لذا تجویز باکلوفن به عنوان داروی موثر رد تسکین نوروپاتی دردناک دیابتیک می تواند مورد بررسی و توجه بیشتر قرار گیرد و انجام پژوهش روی مکانیزم تاثیر آن توصیه می شود.
واژه‌های کلیدی: نوروپاتی دردناک دیابتیک، باکلوفن، آزمون فرمالین
     
نوع مطالعه: پژوهشی | موضوع مقاله: پزشکی
دریافت: 1385/6/15 | پذیرش: 1396/12/19 | انتشار: 1396/12/19
ارسال نظر درباره این مقاله
نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

CAPTCHA


XML     Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:


نوشین فر الهه. بررسی تاثیر تداوم دیابت بر درد ناشی از فرمالین و بی دردی ناشی از باکلوفن در موش صحرایی. پژوهنده. 1382; 8 (2) :9-15

URL: http://pajoohande.sbmu.ac.ir/article-1-222-fa.html



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
جلد 8، شماره 2 - ( خرداد 1382 ) برگشت به فهرست نسخه ها
Persian site map - English site map - Created in 0.09 seconds with 36 queries by YEKTAWEB 4704