سابقه و هدف: در مطالعات مختلفی از داروی دیهیدرو اپیآندروسترون در روشهای درمانی کمک باروری برای درمان زنان مبتلا به پاسخ تخمدانی ضعیف استفاده شده است. مطالعهی حاضر به منظور بررسی میزان تأثیر مکمل دی هیدرو اپیآندروسترون قبل از شروع درمان فنآوریهای کمک باروری بر میزان باروری در بیماران با پاسخ تخمدانی ضعیف انجام شده است.
مواد و روشها: در این مطالعهی کارآزمایی بالینی، تعداد 120 نفر از بیماران مبتلا به پاسخ تخمدانی ضعیف در لقاح خارج رحمی مورد بررسی قرار گرفتند. شرکت کنندگان در مطالعه به صورت تصادفی به دو گروه مورد مطالعه، تخصیص داده شد. گروه آزمون شامل 60 نفر بود که داروی مورد مطالعه را به مدت یک ماه و نیم دریافت نموده و گروه کنترل شامل 60 نفر بود که بدون استفاده از داروی دیهیدرو اپیآندروسترون تحت درمان با روشهای کمک باروری قرار گرفتند. دو هفته بعد از انجام لقاح خارج رحمی، از همهی بیماران بتا HCG چک شده و دو هفته بعد از درمان، سونوگرافی به منظور بررسی وقوع باروری انجام گرفت.
یافتهها: در این مطالعه در نهایت شش بارداری در گروه آزمون رخ داد و در گروه کنترل، بارداری مشاهده نشده و ارتباط معنیداری بین مصرف قرص در گروه آزمون و باروری در بیماران مورد بررسی مشاهده شد. میزان بارداری در گروه کنترل، صفر درصد و در گروه آزمون تجربی، ده درصد بود (02/0P<).
نتیجهگیری: بهنظر میرسد که مصرف داروی دیهیدرو اپیآندروسترون در گروه آزمون توانسته است باعث افزایش میزان بارداری در زنان مبتلا به پاسخ تخمدانی ضعیف شود.
Al Yasin A, Agha Hosseini M, Mahdavi A, Saedi S. Assessment therapeutic impacts of dehydroepiandrosterone before assisted reproductive therapeutic procedures on pregnancy rate in infertile women with poor ovarian response. pajoohande 2016; 21 (1) :1-5 URL: http://pajoohande.sbmu.ac.ir/article-1-2131-fa.html
آل یاسین اشرف، آقاحسینی مرضیه، مهدوی آتوسا، ساعدی سارا. ارزیابی میزان تأثیر مکمل دیهیدرو اپیآندروسترون قبل از شروع درمان کمک باروری بر میزان باروری در بیماران با پاسخ تخمدانی ضعیف. پژوهنده. 1395; 21 (1) :1-5