[صفحه اصلی ]   [Archive]  
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
پست الکترونیک::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
نظرسنجی
نظر شما در مورد کیفیت مطالب این سایت چیست؟
عالی
خوب
متوسط
ضعیف
   
:: جلد 18، شماره 6 - ( بهمن واسفند 1392 ) ::
جلد 18 شماره 6 صفحات 309-305 برگشت به فهرست نسخه ها
بررسی ارتباط پلی‌مورفیسم ژن مهارکننده‌ی فعال کننده‌ی پلاسمینوژن-1 (PAI-1) با سقط مکرر جنین
فاطمه شاکرمی* ، دکتر محمد تقی اکبری ، دکتر شهره زارع کاریزی
دانشجوی کارشناسی ارشد ژنتیک، گروه زیست شناسی، دانشگاه گیلان، رشت ، shahkarami_fatemeh@yahoo.com
چکیده:   (9482 مشاهده)
سابقه و هدف: منظور از سقط تکراری، وقوع 2 یا 3 بار سقط متوالی خود به خودی، قبل از هفته 20 می‌باشد. با توجه به شیوع حدود 5% سقط در زنان، اثرات مخرب روانی سقط بر زندگی خانوادگی افراد و اینکه علت بخشی از این سقط‌ها مشکلات انعقادی است، در این مطالعه، پلی‌مورفیسم ژن مهارکننده‌ی فعال‌کننده‌ی پلاسمین-1 (PAI-1) مورد بررسی قرار گرفت و ارتباط آن با سقط خود به خودی در بیماران ایرانی و گروه کنترل سالم مورد ارزیابی قرار گرفت. مواد و روش‌ها: در این مطالعه‌ی مورد-شاهدی، 100 بیمار با سابقه‌ی سقط (حداقل دو بار) به عنوان گروه بیمار و 100 زن سالم با حداقل دو زایمان موفق و بدون سابقه‌ی سقط به عنوان گروه کنترل، مورد مطالعه قرار گرفتند. استخراج DNA از لوکوسیت‌ها و با روش نمک اشباع، انجام شد. برای بررسی پلی‌مورفیسم‌های PAI-1 (4G/5G) واکنش زنجیره‌ی پلیمراز انجام و حضور یا عدم حضور موتاسیون PAI-1 (4G/5G) توسط روش PCR-RFLP بررسی شد. به منظور تجزیه و تحلیل آماری از نرم افزار SPSS ویرایش 18 و از آزمون مربع کای استفاده و ارزش احتمال 05/0P< به عنوان سطح معنی‌داری در نظر گرفته شد. یافته‌ها: در مطالعه‌ی حاضر، برای بررسی پلی‌مورفیسم PAI-1 (4G/5G)، فراوانی آلل موتانت 4G در زنان دچار سقط مکرر، 42% و در زنان گروه شاهد، 30% به دست آمد، که نشان‌دهنده‌ی افزایش معنی‌دار (012/0P=) الل4G در جمعیت بیمار نسبت به گروه کنترل بود (میزان خطر نسبی در جمعیت: 83/1). نتایج در مورد ژنوتیپ 4G/4G با فراوانی 17% در گروه بیمار، 5% در گروه شاهد و 006/0P= (میزان خطر نسبی: 63/4) نیز نشان‌دهنده‌ی افزایش معنی‌دار ژنوتیپ 4G/4G در گروه بیماران بود. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج حاصل به نظر می‌رسد خانم‌های دارای سقط مکرر، در مواجهه‌ی بیشتر با الل 4G و ژنوتیپ 4G/4G هستند. از این رو، بررسی وجود این جهش همراه با سایر عوامل مشکوک مثل MTHFR، فاکتور 5 لایدن در بیماران مبتلا به سقط مکرر، توصیه می‌شود.
واژه‌های کلیدی: سندرم سقط مکرر جنین، ترومبوفیلیا، مهارکننده‌ی فعال‌کننده‌ی پلاسمین-1، PCR-RFLP
متن کامل [PDF 329 kb]   (3111 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی | موضوع مقاله: پزشکی
دریافت: 1393/1/24 | پذیرش: 1393/1/24 | انتشار: 1393/1/24
ارسال پیام به نویسنده مسئول

ارسال نظر درباره این مقاله
نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

CAPTCHA


XML   English Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Fatemeh Shakarami, Mohammad Taghi Akbari, Shohreh Zare Karizi. Association of plasminogen activator inhibitor-1 (PAI-1) polymorphisms with recurrent pregnancy loss . pajoohande 2014; 18 (6) :305-309
URL: http://pajoohande.sbmu.ac.ir/article-1-1644-fa.html

فاطمه شاکرمی ، دکتر محمد تقی اکبری ، دکتر شهره زارع کاریزی . بررسی ارتباط پلی‌مورفیسم ژن مهارکننده‌ی فعال کننده‌ی پلاسمینوژن-1 (PAI-1) با سقط مکرر جنین. پژوهنده. 1392; 18 (6) :305-309

URL: http://pajoohande.sbmu.ac.ir/article-1-1644-fa.html



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
جلد 18، شماره 6 - ( بهمن واسفند 1392 ) برگشت به فهرست نسخه ها
Persian site map - English site map - Created in 0.06 seconds with 38 queries by YEKTAWEB 4645