بررسی افسردگی در مبتلایان به پسوریازیس مراجعه کننده به بیمارستان های لقمان و بوعلی در سال 81-1380
|
پرویز طوسی*، سیمین ابراهیم زاده، علیرضا ظهیرالدین، لطیف گچکار |
دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران |
|
چکیده: (۱۱۳۶۳ مشاهده) |
سابقه و هدف: پسوریازیس یک بیماری شایع ژنتیکی و التهابی و پرولیفراتیو پوست است که به علت ازمان بیماری و تغییر شکل پوستی باعث انزوای بیماران می شود. با توجه به گزارشات مربوطه به شیوع و شدت افسردگی و عوامل مرتبط با بروز آن و نظر به اینکه توجه به افسردگی بیمار و حمایتهای درمانی و روانی می توان راه گشای بهبود وضعیت زندگی این بیماران باشد، میزان افسردگی در مبتلایان به پسوریازیس مراجعه کننده به بیمارستانهای لقمان و بوعلی در سال 81-1380 مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روشها: تحقیق با طراحی توصیفی روی تعداد 50 بیمار مبتلا به پسوریازیس که به درمانگاه مراجعه کردند و با تشخیص پسوریازیس داروهای موضعی جهت کنترل بیماری پوستی مصرف می کردند، صورت گرفت. افسردگی توسط روانپزشک و با استفاده از تست Beck مورد سنجش قرار گرفت. شیوع افسردگی و عوامل مرتبط با بروز آن تعیین گردید. یافته ها: 50 بیمار مورد بررسی، 36 نفر مرد و 14 نفر زن بودند. میزان درگیری پوستی 28±5/47 درصد بود. طول مدت بیماری در 18 نفر کمتر از 5 سال و در 32 نفر بیشتر از 5 سال بود. 25 نفر سابقه فامیلی پسوریازیس داشتند. 26% فاقد افسردگی، 28% افسردگی خفیف و 18% درصد متوسط و 28% افسردگی شدید داشتند. 50% بیماران سابقه افسردگی داشته که میانگین مدت ابتلا 5/6±7/5 سال بود، همچنین 10 نفر داروی ضد افسردگی مصرف می کردند. نتیجه گیری و توصیه ها: به نظر می رسد بیماران مبتلا به پسوریازیس افسردگی در سطوح متوسط تا شدید دارند. این افسردگی در زنان مبتلا به پسوریازیس بیشتر از مردان است. بررسی افسردگی در این بیماران توصیه می شود. |
|
واژههای کلیدی: پسیوریازیس، افسردگی |
|
|
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
پزشکی دریافت: 1385/6/15 | پذیرش: 1396/12/14 | انتشار: 1396/12/14
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|