استادیار ارتوپدی، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت ، mhdolatian@gmail.com
چکیده: (9727 مشاهده)
سابقه و هدف: دو تکنیک اصلی جهت انجام پین و پلاستر وجود دارد. در این مطالعه نتایج این دو تکنیک جراحی در درمان شکستگیهای ناپایدار دیستال رادیوس مقایسه شدهاند. مواد و روشها: این کارآزمایی بالینی از ابتدای مهرماه سال 1387 به مدت 3 سال روی بیمارانی که به علت شکستگی ناپایدار دیستال رادیوس (تیپ C تقسیمبندی AO) با روش پین و پلاستر (پین اولنا و گچ بلند، شانز رادیوس و گچ کوتاه) تحت عمل جراحی قرار گرفتند، انجام شده است. اطلاعات دموگرافیک، نوع تکنیک جراحی، ارزیابی رادیوگرافیک، ارزیابی عملکرد مچ دست بر اساس MAYO wrist score، میزان رضایتمندی بیماران، میزان درد (VAS) و عوارض جراحی برای هر بیمار ثبت گردید. در مهرماه 1391 تمامی بیماران مجدداً فرا خوانده شدند. یافتهها: بیماران در دو گروه A (پین اولنا) شامل 65 نفر و گروه B (شانز رادیوس) شامل 73 نفر قرار گرفتند. وضعیت ارزیابی رادیوگرافیک مچ دست طی دورههای پیگیری معیارها بین دو گروه A و B تفاوت آماری معنیداری را نشان نداد. میانگین نمره MAYO wrist در ویزیت نهایی پس از عمل جراحی در گروه A و B به ترتیب 7/186 و 1/289 بود. نمرهی رضایتمندی بیماران (از 1 تا 10) در گروه A معادل 09/5 و در گروه B برابر با 41/8 بود که با یکدیگر اختلاف معنیداری داشت. نتیجهگیری: با توجه به عوارض کمتر در شانز رادیوس نسبت به روش پین اولنا (اگرچه معنیدار نبود) و رضایت بیشتر به دنبال گچ کوتاه در روش شانز رادیوس، به نظر میرسد انتخاب این روش در شکستگیها در مقایسه با پین اولنا ارجحیت دارد.
Ahmadreza Mirbolook, Kamran Asadi, Adel Ebrahimpour Jafarinejhad, Mohammad Sadegh Mousavi, Mostafa Salariyeh, Farzad Merikh Bayat. Comparison of two methods, ulnar pin and long arm cast with radial schanze and short arm cast, in patients with distal radius fractures . pajoohande 2013; 18 (3) :109-113 URL: http://pajoohande.sbmu.ac.ir/article-1-1542-fa.html
دکتر احمدرضا میربلوک ، دکتر کامران اسدی ، دکتر عادل ابراهیم پور جعفری نژاد ، محمد صادق موسوی ، دکتر مصطفی سالاریه ، دکتر فرزاد مریخ بیات . مقایسهی اثر دو روش پین اولنا همراه گچ بلند با شانز رادیوس همراه گچ کوتاه بر شکستگیهای ناپایدار دیستال رادیوس. پژوهنده. 1392; 18 (3) :109-113