2- کارشناس ارشد مامایی، معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی ، go_mohamadi@yahoo.com
چکیده: (10321 مشاهده)
سابقه و هدف: شرکت در برنامه آموزش و مشاوره قبل از ازدواج، ممکن است اولین تماس زوجین با نظام سلامت باشد. درک و رضایتمندی آنها از این خدمت، نقش مؤثری در ادامه استفاده از خدمات بهداشتی خواهد داشت. هدف از این مطالعه، تعیین شکاف در کیفیت برنامه آموزشی مشاوره پیش از ازدواج، از دیدگاه زوجین مراجعهکننده به مراکز مشاوره پیش از ازدواج دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی درسال 1389 بود. مواد و روشها: در یک مطالعه توصیفی-مقطعی، 1200 نفر از زوجین شرکتکننده در مراکز آموزشی مشاوره پیش از ازدواج با نمونهگیری غیر تصادفی، انتخاب و با استفاده از پرسشنامه SERVQUAL مورد بررسی قرار گرفتند. دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS نسخه 18 و با کمک آزمونهای ویلکاکسون، تی مستقل، آنالیز واریانس و توکی مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفتند. میزان p-value برای معنیدار شدن از نظر آماری، کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد. یافتهها: میانگین سن زوجین 8/4± 5/25 سال بود. 8/65% آنها زن و 2/34% مرد بودند. 5/56% شرکتکنندگان، تحصیلات دیپلم و یا بالاتر از دیپلم داشتند. بین کیفیت خدمت مورد انتظار و خدمت دریافت شده، شکاف منفی (1/0-) وجود داشت. بیشترین شکاف کیفیت در بُعد تضمین (23/0-) و کمترین شکاف در بُعد همدلی (04/0-) بود. بین میانگین امتیاز شکاف کیفیت و جنسیت و همچنین سابقه شرکت در کلاس، تفاوت آماری معنیدار وجود نداشت ولی در سطوح مختلف تحصیلی، تفاوت آماری معنیدار مشاهده شد (001/0p<). نتیجهگیری: با توجه به شکاف منفی بین خدمت مورد انتظار و خدمت دریافت شده، نظام سلامت باید در ارتقای کیفیت برنامه آموزش و مشاوره قبل از ازدواج، انتظارات زوجین را در نظر بگیرد.
Ali Ramezankhani, Gohar Mohammadi, Forouzan Akrami, Shahla Ghanbari, Fatemeh Arab Alidousti. Quality gap in premarital education & consultation program in the health centers of Shahid Beheshti Medical University. pajoohande 2011; 16 (4) :169-177 URL: http://pajoohande.sbmu.ac.ir/article-1-1183-fa.html
دکتر علی رمضانخانی ، گوهر محمدی ، فروزان اکرمی ، شهلاقنبری ، فاطمه عربعلیدوستی . شکاف کیفیت برنامه آموزشی مشاوره پیش از ازدواج از دیدگاه زوجین مراجعهکننده به مراکز پیش ازازدواج تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی درسال1389. پژوهنده. 1390; 16 (4) :169-177