1- دانشیار،گروه قلب و عروق، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی ، hasannamazi@yahoo.co.uk
چکیده: (13126 مشاهده)
سابقه و هدف: مقاومت به کلوپیدوگرل با افزایش وقایع کاردیوواسکولار (آنژین پایدار، آنژین ناپایدار، انفارکتوس راجعه، مرگ و ...) در بیمارانی که تحت آنژیوپلاستی قرار گرفتهاند همراه است. در بررسیهای مختلف شیوع این مقاومت تا 30% گزارش شده است. شناخت این بیماران و مشخص نمودن فاکتورهای مرتبط در آنها میتواند در اتخاذ تدابیر لازم جهت کاهش حوادث کاردیوواسکولار مفید باشد. مواد و روشها: مطالعه به روش مقطعی بر روی بیمارانی که کاندیدای آنژیوپلاستی عروق کرونر بودند انجام شد. مقاومت به کلوپیدوگرل با انجام آزمایش platelet aggregometry in PRP با استفاده ازaggregometer معمول (Helena Bioscience Europe) ارزیابی گردید. تجمعپذیری پلاکتی قبل و بعد از exposure با ٢٠ میکرو مول ADP به عنوان reagent اندازه گیری شد و شیوع مقاومت تعیین شد. نقش عواملی همچون سن، جنس، شاخصهای بیوشیمیایی، داروها و ... در بروز مقاومت به کلوپیدوگرل با آزمون کایدو بررسی شد. یافتهها: مطالعه روی ٩٠ بیمار واجد شرایط انجام شد. سن بیماران ٢/١٠±۶۲/۶ سال بود و ٢/٥۲% مذکر بودند. semi-responder در ۲٠% و non-responder در ٨/٧% بیماران دیده شد. جنس، فشار خون، چاقی و مصرف ACE-I در ایجاد مقاومت به کلوپیدوگرل نقشی نداشت. اما افراد مقاوم به کلوپیدوگرل در مواجهه بیشتری با دیابت، چربی خون، مصرف بتابلاکر و استاتین بودند (٠٠٥/٠>p). نتیجهگیری: به نظر میرسد شیوع مقاومت به کلوپیدوگرل بالاست و در این مورد جای نگرانی وجود دارد. از اینرو انجام مطالعات بزرگتر در تعیین علل افزایش مقاومت به کلوپیدوگرل و ارائه تدابیر درمانی مناسب در مورد این بیماران لازم است.
Mohammad Hasan Namazi, Yousef Mohsenzade, Maryam Taherkhani, Morteza Safi, Hosein Vakili, Habibollah Saadat, et al . Prevalence of Clopidogrel resistance in patients candidate for percutaneous coronary intervention. pajoohande 2011; 16 (1) :47-51 URL: http://pajoohande.sbmu.ac.ir/article-1-1083-fa.html
دکتر محمدحسن نمازی ، دکتر یوسف محسنزاده ، دکتر مریم طاهرخانی ، دکتر مرتضی صافی ، دکتر حسین وکیلی ، دکتر حبیبالله سعادت ، و همکاران.. بررسی فراوانی مقاومت به کلوپیدوگرل در بیماران کاندیدای آنژیوپلاستی عروق کرونر مراجعه کننده به بیمارستان شهید مدرس. پژوهنده. 1390; 16 (1) :47-51