[صفحه اصلی ]   [Archive]  
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
پست الکترونیک::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
نظرسنجی
نظر شما در مورد کیفیت مطالب این سایت چیست؟
عالی
خوب
متوسط
ضعیف
   
:: جلد 1، شماره 6 - ( بهمن 1384 ) ::
جلد 1 شماره 6 صفحات 15-9 برگشت به فهرست نسخه ها
بررسی رابطه سطح پلاسمایی هموسیستیین با بروز بیماری عروق کرونر
محمد حسن نمازی*، رقیه پورکیا
دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
چکیده:   (12914 مشاهده)
سابقه و هدف: با توجه به شیوع بیماری عروق کرونر و روند رو به افزایش آن و اهمیت علت شناسی بیماری و گزارش های متناقضی که در مورد نقش پلاسمایی هموسیستیین با بروز بیماری عروق کرونر ارایه شده است و به منظور تعیین رابطه سطح پلاسمایی هموسیستیین با بروز عروق کرونر این تحقیق روی مراجعه کنندگان به بیمارستان شهید مدرس در سال های 1381-82 انجام شد.مواد و روش ها: تحقیق با طراحی مورد - شاهدی بر روی افراد کاندید آنژیوگرافی عروق کرونر انجام گرفت. قبل از انجام آنژیوگرافی از هر فرد 2 میلی لیتر خون تهیه شد. افرادی که در آنژیوگرافی شان بیماری عروق کرونر مسجل می شد گروه مورد و آنهایی که بیماری عروق کرونر نداشتند و به لحاظ سن، جنس، سابقه خانوادگی و هیپرلیپیدمی مشابه حداقل یک مورد در گروه کاندیدای مورد بودند، به عنوان شاهد تلقی شدند. سطح پلاسمایی هموسیستیین با استفاده از روش HPLC اندازه گیری شد. در مواردی که سطح پلاسمایی هموسیستئین از 15 میکرومول در لیتر بیشتر بود غیرطبیعی تلقی شد و این شاخص با بروز بیماری عروق کرونر در نمونه های تعیین و odds Ratio محاسبه گردید.یافته ها: تحقیق بر روی 220 نفر شامل 110 نفر مورد و 110 نفر شاهد انجام شد. گروه ها به لحاظ سن، جنس، سابقه خانوادگی بیماری عروق کرونر و هیپرلیپیدمی مشابه بودند (غیر معنی دار). مصرف سیگار، سابقه فشار خون بالا و دیابت در گروه مورد بیشتر بوده است (p<0.05). سطح پلاسمایی هموسیستیین در گروه مورد 11.4 ±1.23 میکرومول در لیتر در مقابل 10.21± 14.74 در گروه شاهد بوده است (غیر معنی دار). گروه مورد 3.2 درصد بیشتر از گروه شاهد در مواجهه با وضعیت غیر طبیعی سطح پلاسمایی هموسیستیین بودند (غیر معنی دار) و میزان OR سطح پلاسمایی هموسیستیین مبتلایان به بیماری عروق کرونر، 1.2 برابر بیشتر از گروه شاهد بود (غیر معنی دار).نتیجه گیری: سطح پلاسمایی هموسیستیین نقشی در بروز بیماری عروق کرونر ندارد و نتایج این مطالعه ارتباط مستقل هموسیستیین پلاسما با خطر بروز این بیماری را تایید نکرد. با توجه به اهمیت سبب شناسی بیماری عروق کرونر و تلاش در جهت درمان آن به امید کاهش موارد بیماری و مرگ و میر ناشی از آن مطالعه روی سایر عوامل خطرزا را توصیه می کنیم.
واژه‌های کلیدی: هموسیستیین، بیماری عروق کرونر
     
نوع مطالعه: پژوهشی | موضوع مقاله: پزشکی
دریافت: 1385/6/15 | پذیرش: 1397/2/5 | انتشار: 1397/2/5
ارسال نظر درباره این مقاله
نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

CAPTCHA


XML     Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:


نمازی محمد حسن، پورکیا رقیه. بررسی رابطه سطح پلاسمایی هموسیستیین با بروز بیماری عروق کرونر. پژوهنده. 1384; 1 (6) :9-15

URL: http://pajoohande.sbmu.ac.ir/article-1-77-fa.html



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
جلد 1، شماره 6 - ( بهمن 1384 ) برگشت به فهرست نسخه ها
Persian site map - English site map - Created in 0.09 seconds with 38 queries by YEKTAWEB 4645