|
ارزش تشخیصی 2 روش CMU و CMR در سندرم تونل کارپال
|
| منوچهر ایلخانی*، آرش بستانی |
| دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران |
|
|
چکیده: (9387 مشاهده) |
| سابقه وهدف: مطالعات قبلی که به صورت جداگانه در مورد دو روش CMU و CMR انجام شده‌اند، نشان دهنده بالاتر بودن حساسیت تشخیصی این روش‌ها نسبت به روش‌های معمول اندازه‌گیری سرعت هدایت عصبی در تشخیص سندرم تونل کارپال بوده‌اند. هدف این مطالعه بررسی ارزش تشخیصی این دو روش در بیماران مشکوک به سندرم تونا کارپال می‌باشد. مواد و روش‌ها این تحقیق به روش کارآزمایی بالینی در یکصد بیمار مشکوک به سندرم تونل کارپال انجام شد. تفاوت زمانی پتانسیل‌های حسی اعصاب مدیان و رادیال در انگشت اول (CMR) و نیز تفاوت زمانی پتانسیل‌های حسی اعصاب مدیان و اولنار در انگشت چهارم (CMU) با فواصل مکانی مساوی اندازه‌گیری گردید و با روش استاندارد طلایی (مجموعه معیارهای بالینی و الکترومیوگرافی) مورد مقایسه قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان می‌دهد که استفاده از روش CMU، حساسیت و ویژگی بیشتری نسبت به CMR در تشخیص سندرم تونل کارپال دارد و در ضمن میزان ویژگی و ارزش مثبت پیش‌بینی آن 100% می‌باشد و استفاده توام از CMU به همراه CMR با سایر روش‌های بررسی سرعت هدایت عصبی، حساسیت آن را از افزایش نمی‌دهد. |
|
| واژه‌های کلیدی: سندرم تونل کارپال، CMU، CMR |
|
|
|
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
پزشکی
دریافت: 1385/6/15 | پذیرش: 1396/12/12 | انتشار: 1396/12/12
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
