[صفحه اصلی ]   [Archive]  
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
پست الکترونیک::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
نظرسنجی
نظر شما در مورد کیفیت مطالب این سایت چیست؟
عالی
خوب
متوسط
ضعیف
   
:: جلد 12، شماره 2 - ( خرداد- تیر 1386 ) ::
جلد 12 شماره 2 صفحات 105-101 برگشت به فهرست نسخه ها
بررسی اثر پردنیزولون کمکی بر صرع مقاوم به درمان کودکان
دکتر فرهاد محولاتی شمس آبادی* ، دکتر وحید امین زاده ، دکتر محمد غفرانی
دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران ، E -mail:fmshamsa@yahoo.com
چکیده:   (16672 مشاهده)
سابقه و هدف: هرچند تجویز استرویید، درمانی مؤثر برای سندرم صرعی اسپاسم شیرخواران می باشد، ولی گزارشات محدودی راجع به تأثیر پردنیزولون در سایر سندرم های صرعی کودکان و بخصوص سندرم های صرعی مقاوم به درمان وجود دارد. جهت بررسی اثر پردنیزولون درکنترل تشنجات مقاوم دوران کودکی این کارآزمایی بالینی روی 35کودک با تشنج مقاوم به درمان انجام گردید. مواد و روش ها: این کارآزمایی بالینی از نوع قبل و بعد، روی 35کودک با تشنج مقاوم به درمان مراجعه کننده به بیمارستان کودکان مفید تهران درفواصل زمانی مهر 1383 لغایت مهر1384 انجام گردید. 12بیمار دختر و 23 بیمار پسر با میانگین سنی 7/4 سال (محدوده سنی 1 تا 12سال) وارد مطالعه شدند. تشنجات این بیماران با وجود کاربرد حداقل 4 داروی ضد تشنج به طور رضایت بخش کنترل نشده بود. پردنیزولون با دوز 1 تا 2 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن روزانه به مدت 12 هفته (6 هفته روزانه و سپس به همان مقدار به صورت یک روز در میان به مدت 6 هفته دیگر) همراه با داروی ضد صرعی قبلی بیماران تجویز گردید. به والدین آموزش داده شد تا تعداد تشنجات کودک را در دفترچه یادداشت نمایند. یافته ها: در پایان دوره درمانی در 28% عدم پاسخ و 71% پاسخ به درمان (49% کنترل کامل و23% کاهش بیشتر از50% درفرکانس تشنج) مشاهده شد. بهترین پاسخ درمانی در صرع ایدیوپاتیک (95%) و ابسنس آتیپیک (86%) و کمترین تأثیر درصرع علامت دار میوکلونیک (54%) بود. عوارض ناخواسته از قبیل بدخلقی و اختلال رفتاری، افزایش وزن و خونریزی دستگاه گوارشی در 8 مورد و صورت کوشینگویید در14 مورد ملاحظه گردید که همه عوارض با قطع دارو از بین رفتند. نتیجه گیری: درمان با پردنیزولون، روش مؤثر و مطمئنی جهت کنترل تشنجات مقاوم کودکان می باشد و بایستی بصورت جایگزین در درمان کودکان بزرگتر با صرع مقاوم مد نظر قرار گیرد.
واژه‌های کلیدی: پردنیزولون، صرع مقاوم، درمان کمکی
متن کامل [PDF 135 kb]   (2299 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی | موضوع مقاله: پزشکی
دریافت: 1387/7/21 | پذیرش: 1396/12/8 | انتشار: 1396/12/8
ارسال پیام به نویسنده مسئول

ارسال نظر درباره این مقاله
نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

CAPTCHA


XML   English Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Mahvelati Shamsabadi F, Aminzadeh V, Ghofrani M. Prednisolone Therapy in Refractory Childhood Epilepsy. pajoohande 2007; 12 (2) :101-105
URL: http://pajoohande.sbmu.ac.ir/article-1-614-fa.html

محولاتی شمس آبادی دکتر فرهاد، امین زاده دکتر وحید، غفرانی دکتر محمد. بررسی اثر پردنیزولون کمکی بر صرع مقاوم به درمان کودکان. پژوهنده. 1386; 12 (2) :101-105

URL: http://pajoohande.sbmu.ac.ir/article-1-614-fa.html



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
جلد 12، شماره 2 - ( خرداد- تیر 1386 ) برگشت به فهرست نسخه ها
Persian site map - English site map - Created in 0.06 seconds with 38 queries by YEKTAWEB 4645