|
بررسی زایمان واژینال با بی اختیاری استرسی ادرار
|
| مریم افراخته، شبنم ستاری*، ناصر ولائی |
| دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران |
|
|
چکیده: (11070 مشاهده) |
| سابقه و هدف: با توجه به شیوع بی اختیاری استرسی ادرار و تناقضاتی که در مورد رابطه نوع زایمان با بی اختیاری ادرار وجود دارد و به منظور تعیین رابطه نوع زایمان با بی اختیاری استرسی ادرار این تحقیق روی مراجعین به بیمارستان شهدای تجریش و دو کلینیک خصوصی در شهر تهران در سال 1379 انجام گرفت. مواد و روش ها: تحقیق به روش Case-Control روی 258 نفر انجام گرفت. افرادی که با شکایت بی اختیاری استرسی ادرار مراجعه و در بررسی بالینی با یکی از استرس های سرفه، عطسه، خنده و فعالیت های بدنی شکایت از بی اختیاری ادرار داشتند و همچنین یکی از تست های Q-Tip و یا Cough test در آنها ثابت بود، به عنوان فرد مبتلا در نظر گرفته می شدند. هم زمان در همان مراکز خانمهای سالمی که یکی از تست های دوگانه فوق در آنها منفی بوده و مشابه فرد مورد نیز بودند، به عنوان شاهد تلقی شدند. نوع زایمان کلیه افراد دو گروه تعیین گردید. یافته ها: تعداد 86 نفر فرد مبتلا به بی اختیاری استرسی ادرار و 172 نفر فرد سالم مورد مطالعه قرار گرفتند که از نظر خصوصیات فردی و عوامل تاثیرگذار مشابه بودند. در افراد شاهد 91.3% زایمان واژینال و در گروه مورد 93% زایمان واژینال گزارش شد (N.S). استرس سرفه، عطسه و خنده هر یک به میزان 98.8% و استرس فعالیت های بدنی در 87.2% افراد وجود داشته و تست Q-Tip در 95.9% و تستCough test در 60.9%افراد مثبت بود. نتیجه گیری و توصیه ها: نوع زایمان در بروز بی اختیاری استرسی ادرار نقش ندارد. انجام تحقیق به روشCohort-study برای بررسی رابطه دقیق تر نوع زایمان با بی اختیاری استرسی ادرار و هم چنین یک بررسی برای تعیین قدرت تست Q-Tip وcough test در تشخیص بیماری توصیه می شود. |
|
| واژه‌های کلیدی: بی اختیاری استرسی ادرار، نوع زایمان، تست Q، Tip، تست سرفه |
|
|
|
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
پزشکی
دریافت: 1385/6/15 | پذیرش: 1397/1/22 | انتشار: 1397/1/22
|
|
|
|
|
|
