|
بررسی مرگ و میر و عوامل مرتبط با آن در اعمال جراحی قلب باز بالغین در بیمارستان شهید مدرس، 79-1378
|
| سیداحمد حسن تاش*، ضرغام حسین احمدی، رضا صفی آریان، کاظم عرب نیا، ناصر ولائی |
| دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران |
|
|
چکیده: (77125 مشاهده) |
| سابقه و هدف: اعمال جراحی قلب در ایران در شرایط و امکاناتی کاملا متفاوت با کشورهای غربی، و در گروه متفاوتی از بیماران صورت می پذیرد. با توجه به این موضوع و به منظور تعیین شیوع عوارض سعی کرده ایم تا اثر عوامل احتمالی خطرزا در مرگ و میر بیماران عمل شده در بخش جراحی قلب بیمارستان شهید مدرس را در سال های 79-1378 بررسی نماییم. مواد و روش ها: تحقیق به روش توصیفی و بر روی کلیه بیماران بالغ که در بیمارستان شهید مدرس، در طول پانزده ماه، مورد عمل جراحی قلب قرار گرفتند، انجام گرفت. با استفاده از اطلاعات به دست آمده و به وسیله روش های مناسب آماری، عوامل خطرزای موثر بر مرگ و میر پس از اعمال جراحی قلب، مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: طی مدت بررسی، 750 بیمار بالغ (472 مرد و 278 زن) تحت عمل جراحی قلب با استفاده از دستگاه قلبی- ریوی قرار گرفتند. میانگین سنی بیماران 14.4±53 سال بود. مرگ و میر در 5.2% حادث شد. عوامل مرتبط در مرگ و میر عبارت بودند از: سن بالای 60 سال (P<0.02)، عمل جراحی اورژانس(P<0.0001) ، درصد برون دهی قلب در هر ضربان (P<0.4)، جراح انجام دهنده عمل جراحی(P<0.0001) ، و مدت زمان قرار داشتن بیمار بر روی دستگاه قلبی- ریوی مصنوعی(P<0.0003) . جنس، وزن، میزان سطح بدن، سابقه بیماری دیابت یا پرفشاری خون و مدت زمان بسته بودن ریشه آئورت در موقع عمل جراحی بر میزان مرگ و میر اثری نداشتند. نتیجه گیری و توصیه ها: میزان موفقیت و نتایج حاصل از اعمال جراحی قلب باز در این مرکز قابل قبول می باشد. سن، حجم ضربه‌ای قلب، عمل جراحی اورژانس، جراح انجام دهنده عمل جراحی و مدت زمان قرار داشتن روی دستگاه قلبی- ریوی جزء عوامل موثر بر مرگ و میر می باشند. انجام تحقیق تحلیلی در این زمینه توصیه می شود. |
|
| واژه‌های کلیدی: جراحی باز قلب، ریسک فاکتور، مرگ و میر |
|
|
|
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
پزشکی
دریافت: 1385/6/15 | پذیرش: 1396/12/26 | انتشار: 1396/12/26
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
