سابقه و هدف: استفاده از موقعیت ابروها جهت تعیین خط میانه صورت و اصلاح انحراف بینی، یکی از روش‌های شایع آنالیز به‌خصوص حین جراحی محسوب می‌شود. مدنظر قرار ندادن سایر بیماران جهت برنامه‌ریزی عمل جراحی و صرف استفاده از نقطه فوق می‌تواند گمراه‌کننده باشد. هدف این مطالعه تشریح وضعیت خط مرجع میانی صورت و میزان اطمینان از آن در بیماران نامزد رینوپلاستی بوده است.

مواد و روش‌ها: در یک فاصله زمانی 2 ساله، 200 بیمار که در یکی از مراکز فوق تخصصی ایران نامزد رینوپلاستی اولیه بودند، به‌طور تصادفی انتخاب و بررسی شدند. اطلاعات آنتروپومتریک مورد نیاز از طریق فتوگرافی و استفاده از نرم افزارهای رایانه ‌ای تهیه شد.

یافته‌ها: در ارزیابی انجام شده، حدود ۱۹۶ بیمار عدم تقارن در فاصله مربوط به ابرو تا میدلاین داشتند‌ که میانگین آن برابر 5/1 میلی‌متر بوده است. این میزان مطرح کننده شیوع بالای انحراف ابرو و غیرقرینگی آن است. همچنین جهت انحراف ابرو نسبت به انحراف بینی نیز بررسی و مشخص شد که انحراف استخوان بینی (0036/0P=) و تیپ بینی (0016/0P=) با غیرقرینگی ابرو معنی‌دار بوده است ولی در مورد غضروف فوقانی بینی (42/0P=) اینچنین نبود.

نتیجه‌گیری: شناخت میزان شیوع انحراف ابرو و اهمیت ارتباط بین موقعیت آن و جهت انحراف بینی پیشنهاد می‌کند که بیماران از دستکاری ابرو برای پنهان سازی این مساله استفاده می‌کنند. علاوه بر این، میزان بالای غیرقرینگی ابرو نشان می‌دهد که برای آنالیز صحیح بیماران نامزد رینوپلاستی، صرف اندازه‌گیری‌های مبتنی بر نقطه‌ی میانی ابرو و گلابلا، می‌تواند گمراه کننده باشد.