[صفحه اصلی ]   [Archive]  
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
پست الکترونیک::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
نظرسنجی
نظر شما در مورد کیفیت مطالب این سایت چیست؟
عالی
خوب
متوسط
ضعیف
   
:: جلد 17، شماره 6 - ( بهمن واسفند 1391 ) ::
جلد 17 شماره 6 صفحات 278-272 برگشت به فهرست نسخه ها
مقایسه دیکلوفناک با پیاسکلدین در مبتلایان به استئوآرتریت زانو
دکتر رضا توکلی دارستانی* ، ، دکتر هومن بخشی ، دکتر رضا صحرایی
استادیار، گروه ارتوپدی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی ، rezatavakolidarestani@yahoo.com
چکیده:   (80822 مشاهده)
سابقه و هدف: استئوآرتریت شایعترین بیماری مفصلی است و زانو بیش از سایر مفاصل دچار این بیماری می‌شود. تاکنون درمانهای دارویی مختلفی برای استئوآرتریت مطرح شده است که هر کدام مزایا و معایبی دارند. هدف از این مطالعه مقایسه تأثیر پیاسکلدین و دیکلوفناک بر عملکرد و درد بیماران دچار استئوآرتریت زانو بود. مواد و روشها: این تحقیق به روش کارآزمایی بالینی تصادفی انجام شد و بیماران از بین مراجعه‌کنندگانی که به بیمارستان امام حسین (ع) مراجعه کرده و تشخیص قطعی استئوآرتریت زانو برایشان داده شده بود انتخاب شدند. 60 بیمار دچار استئوآرتریت زانو به صورت تصادفی به دو گروه دریافت کننده پیاسکلدین (روزانه یک کپسول mg 300) و دیکلوفناک (روزانه 3 قرص mg 25) تقسیم شدند. بیماران به مدت 8 هفته تحت درمان بودند. قبل و پس از دوره درمان پرسشنامه WOMAC برای بیماران تکمیل گردید. همچنین درد بیماران قبل و پس از درمان با استفاده از VAS ارزیابی شد و مورد قضاوت آماری قرار گرفت. یافته‌ها: رتبه WOMAC قبل از درمان در گروه پیاسکلیدین و دیکلوفناک به ترتیب 1/3±7/53 و 9/2±2/54 بود که پس از درمان به طور معنی‌داری افزایش داشت و به 1/4±3/64 و 4/4±62 رسید (05/0>p). همچنین مشاهده شد که رتبه WOMAC پس از درمان به طور معنی‌داری در گروه پیاسکلدین بالاتر بود (05/0>p). میانگین VAS در گروه پیاسکلیدین از 2/2±5/6 به 11/1±2/4 و در گروه دیکلوفناک از 1/2±1/7 به 4/1±5/4 کاهش یافت. تغییرات در دو گروه با آزمون من یو ویتنی مقایسه شدند که تغییر در هر دو گروه معنی‌دار بود اما بین دو گروه تفاوت معنی‌داری دیده نشد. در هیچکدام از دو گروه مورد مطالعه عوارض جانبی دیده نشد. نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه نمره WOMAC در گروه پیاسکلدین بهتر بود و این دارو عوارض جانبی بالقوه NSAID‌ها را ندارد، و نیز به دلیل آن که استفاده روزانه یک بار از پیاسکلدین نسبت به استفاده روزانه سه بار از NSAID می‌تواند موجب راحتی و همکاری بیشتر بیماران گردد، می‌توان گفت که پیاسکلدین می‌تواند جایگزین مناسبی برای NSAID‌ها در درمان استئوآرتریت زانو باشد.
واژه‌های کلیدی: استئوآرتریت، پیاسکلدین، دیکلوفناک، اندازه‌گیری درد
متن کامل [PDF 117 kb]   (3819 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی | موضوع مقاله: پزشکی
دریافت: 1392/2/4 | پذیرش: 1392/3/26 | انتشار: 1392/3/26
ارسال پیام به نویسنده مسئول

ارسال نظر درباره این مقاله
نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

CAPTCHA


XML   English Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Reza Tavakoli Darestani, Hooman Bakhshi, Reza Sahraee. Comparing the efficacy and safety of Diclofenac and Piascledine in patients with knee osteoarthritis . pajoohande 2013; 17 (6) :272-278
URL: http://pajoohande.sbmu.ac.ir/article-1-1413-fa.html

دکتر رضا توکلی دارستانی ، ، دکتر هومن بخشی ، دکتر رضا صحرایی . مقایسه دیکلوفناک با پیاسکلدین در مبتلایان به استئوآرتریت زانو. پژوهنده. 1391; 17 (6) :272-278

URL: http://pajoohande.sbmu.ac.ir/article-1-1413-fa.html



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
جلد 17، شماره 6 - ( بهمن واسفند 1391 ) برگشت به فهرست نسخه ها
Persian site map - English site map - Created in 0.06 seconds with 38 queries by YEKTAWEB 4660