دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران ، massoudi @ sbmu.ac.ir
چکیده: (11334 مشاهده)
سابقه و هدف: سولفید هیدروژن گازی است بی رنگ، سمی و قابل اشتعال. این گاز هم به صورت طبیعی و هم مصنوعی در طبیعت یافت می شود که هر دو شکل باعث وارد شدن صدمه و خسارت به اکوسیستم و اموال می گردد. روشهای سنتی حذف این گاز شامل حذف از طریق هوا دهی، ترکیب و اکسیداسیون است. در این مطالعه باتوجه به مزایای روش حذف بیولوژیکی، کارآیی روش بیوفیلتراسیون با بسترهای مختلف مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: در این تحقیق، از 4 عدد ستون پلکسی گلاس که ارتفاع و قطر هرکدام به ترتیب 40 و 15 سانتی متر بود، استفاده گردید. هرکدام از ستونها تا ارتفاع 5/27 سانتیمتر به ترتیب با بسترهای گوشماهی ، کمپوست و کربن فعال پر شدند. گاز تولیدی پس از اندازهگیری به ستونها تزریق شد. خروجی گاز از هر ستون اندازهگیری گردید. یافته ها: پس از پر شدن ستونها با مواد پرکننده، به مدت 10 هفته با دبیها و غلظتهای مختلف گاز هیدروژن سولفوره مورد بهرهبرداری قرار گرفتند. پس از این که بسترها به حالت پایدار رسید، راندمان آن ها در حذف H2S اندازهگیری شد، بستر کربن فعال بیش ترین راندمان (100%) را داشته و بسترهای گوشماهی و کمپوست به ترتیب با راندمانهای 90-88 و 90-80 درصد، در مقام دوم و سوم اهمیت قرار گرفتند. نتیجه گیری: براساس نتایج به دست آمده، مشخص شد که سیستم بیولوژیکی با استفاده از باکتری تیوباسیلوس تیوپاروس راندمان قابل قبولی در حذف H2S نشان داده و محصولات تولیدی آن نیز آلودگی کم تری دارد. از طرفی، روشهایی که پیش تر مورد استفاده قرار میگرفته اند هزینههای بیش تری از روشهای بیولوژیکی دارند. بنابراین باتوجه به موارد ذکر شده، استفاده از سیستمهای بیولوژیکی سازگار با محیط زیست به منظور حذف آلایندههای گازی خروجی از صنایع توصیه میگردد
Massodinejad MR, Leili M, Adibzadeh A, Khatibi M. Evaluation of Different Packing Media Capacities Used in the Biofilters for Hydrogen Sulfide (H2S) Removing from Polluted Air. pajoohande 2008; 13 (5) :405-415 URL: http://pajoohande.sbmu.ac.ir/article-1-705-fa.html
دکتر محمد رضا مسعودی نژاد ، مصطفی لیلی ، امیر ادیب زاده ، مجتبی خطیبی . بررسی تأثیر مواد پرکننده در ستونهای بیوفیلتری بر سولفید هیدروژن هوا. پژوهنده. 1387; 13 (5) :405-415