دکتر سیدمنصور رایگانی، ، دکتر لیلا صدیقی‌پور، *، دکتر سیداحمد رییس‌السادات، دکتر محمدحسن بهرامی، ، دکتر ایمان رضازاده، مریم تجزیه‌چی، لیلا انگوتی، دکتر داریوش الیاس‌پور،
جلد ۱۷، شماره ۲ - ( ۳-۱۳۹۱ )
چکیده
سابقه و هدف: اختلال عملکرد دست یکی از ناتوانیهای شایع پس از سکته مغزی می‌باشد که زندگی روزمره بیمار را به شدت تحت تأثیر قرار می‌دهد. انجام فیزیوتراپی و کاردرمانی از روشهای مرسوم توانبخشی بیمار می‌باشند. نوروفیدبک مدالیته جدید درمانی است که بر اساس به‌کارگیری اصول بیوفیدبک در توانبخشی مغز بنا شده است. هدف مطالعه حاضر تعیین تأثیر افزودن نوروفیدبک به کاردرمانی مرسوم در توانبخشی دست پس از سکته می‌باشد. مواد و روشها: این مطالعه به صورت آزمایشی (Pilot study) برای یک کارآزمایی بالینی تصادفی طراحی شد. ۱۴ بیمار دچار سکته مغزی وارد مطالعه شدند و به طور تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. گروه اول کاردرمانی معمول و گروه دوم کاردرمانی به همراه نوروفیدبک را دریافت کردند (تعداد جلسات هر ۲ گروه ۱۰ جلسه بود). نوروفیدبک تراپی با هدف تقویت موج (SMR) sensory motor rhythmانجام شد. عملکرد دست بیماران بر اساس تست جیبسون قبل و پس از پایان مداخله درمانی در هر دو گروه سنجیده شد. یافته‌ها: در هر دو گروه بعد از درمان بر اساس معیار جیبسون بهبودی معناداری در عملکرد دست حاصل شد. برخی از جنبه‌های عملکرد دست در گروه دوم (کاردرمانی به همراه نوروفیدبک) بهبودی بیشتری نسبت به گروه اول پیدا کرد (۰۵/۰ P<). در گروه دوم موج SMR در پایان درمان افزایش معنی‌داری پیدا کرد. رضایت بیماران از درمان در گروه دوم بیشتر از گروه اول بود، همچنین میزان ریزش بیماران در گروه اول بیشتر از گروه دوم بود. نتیجه‌گیری: نوروفیدبک می‌تواند به عنوان درمانی کمکی در کنار کاردرمانی جهت توانبخشی دست در سکته مغزی به کار رود. از مزایای افزودن این درمان جدید، افزایش کمپلیانس بیمار به درمان و افزایش انگیزه و علاقه وی جهت شرکت در برنامه‌های زمانبر توانبخشی می‌باشد.
