۴ نتیجه برای نایب آقایی
حسین صفدری قندهاری، حسین نایب آقایی، شیرزاد جلیل زاده ازهری،
جلد ۵، شماره ۲ - ( تير ۱۳۷۹ )
چکیده
??? ?????? ?? ????? ????? ???(Retrospective Cohort Study) ????? ????? ???? ??????? ????? ??? ????? ?? ??? ? ?????? ??????? ?? ????? ?? ????? ? ???? ? ??? ????? ??????? ??? ???? ?? ?? ۱۶ ?????? ?? ?? ??? ???? ???? ?? ?????? ??? ۱۳۷۱ ?? ???? ??? ۱۳۷۵ ?? ??? ???? ????? ????? ????? ???? ?????? ? ????? ? ????? ????? ???? ???? ???. ??????? ?? ??? ???? ????? ???? ???? ????? ۲ ???? ??? ?? ???? ????? ????? ????? ?? ??? ?? ????? ????? ??? ?????? ???? ????? ?? ??? ?????? ????? ????? ???? ?????? ????? ? ????? ????? ????(Match) ??? ?????. ???????? ??????? ?? ??????? ?? ?????GCS ? ????? ??? ????????? ????? ? ????? ??? ?? ?? ???? ???? ???? ????? ???. ??? ????? ??????? ???(Chi square - Fisher exact test) ?? ????. ?? ۱۶ ????? ۱۳ ??? ???? ? ۳ ??? ????? ????? ??????? ??? ۱۱,۴� ۲۰??? ?? ????? ۴۱-۵ ?????. ????? ???? ????? ?? ??? ??? ?? ???? ???? ۱.۴۵% ??? ? ۵۶% ?? ??????? ????? ?? ????? ?? ??? ????? ?????? ?? ??? ?????? ?????? ?? ????? ?? ????? ???. ????? ?? ??? ?? ۷۵% ?? ??????? (?????) ?? ???? ??? ? ?? ۲۵% (??????) ????? ?? ?? ???? ??? ?? ???? ???? ???? ??? ???. ?? ??? ????? ????? ???? ???? ??? ?????? ????? ?? ?????? ????? ?? ??? ??? ?? ???? ???? ?? ????? ?? ????? ????? ?? ???? ??? ?? ?? ???? ????P<۰.۰۰۱ . ?????? ?? ????? ????? ?????? ? ?? ??? ????? ???? ???? ?? ?????? ????? P<۰.۰۱ ????? ?? ??? ????. ??? ????? ???? ???? ??? ??? ? ??? ????? ????? ?? ??? ???? ???.
حسین نایب آقایی، مسعود شابه پور، شیرزاد ازهری، محمد صفریان،
جلد ۸، شماره ۵ - ( مهر ۱۳۸۲ )
چکیده
سابقه و هدف: با توجه به شایع بودن عمل دیسکتومی قدامی گردن و اختلاف نظری که در مورد گذاشتن یا نگذاشتن فیوژن وجود دارد و به منظور مقایسه تاثیر آن، این تحقیق در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان امام حسین (ع) در سالهای ۱۳۷۹-۱۳۸۱ انجام گرفت. مواد و روشها: تحقیق به روش کارآزمایی بالینی روی ۴۰ بیمار انجام گرفت. تشخیص بیماری با علایم بالینی و یافته MRI بود. بیماران تحت روش عمل استاندارد دیسکتومی قدامی گردن قرار گرفتند و به طور تصادفی به دو گروه با فیوژن و بدون فیوژن تقسیم شدند. فیوژن از کرست ایلیاک برداشته شد و تاثیر آن را با میزان درد بعد از عمل در روزهای هشتم، سی ام و نودم بررسی و تغییرات آن در داخل گروه با آماره Sign Test و بین دو گروه با آمار من ویتنی مورد قضاوت آماری قرار گرفت. همچنین میزان عوارض عمل و عارضه محل برداشت فیوژن بررسی و مورد قضاوت آماری قرار گرفت. یافته ها: تحقیق روی ۴۰ نفر در دو گروه ۲۰ نفری انجام شد. گروه ها به لحاظ سن، جنس، سطح درگیری و انواع درگیری مشابه بودند. میزان درد بعد از عمل در گروه بدون فیوژن در روز بعد از عمل ۲۵%، روز هشتم ۳۵%، روز سی ام ۳۰% و در روز نودم ۲۰% بود حال آنکه در گروه با فیوژن به ترتیب ۲۰%، ۳۰%، ۳۰% و ۲۰% بود (N.S). درد محل برداش فیوژن در روز اول ۵۰%، روز سی ام ۳۰% و روز نودم ۲۰% بود. میزان عارضه در دو گروه مشابه بود. نتیجه گیری و توصیه ها: گذاشتن فیوژن تاثیری بر روی دیسکتومی قدامی گردن ندارد. با توجه به مشکلات و عوارض برداشت و قرار دادن فیوژن، توصیه به دیسکتومی بدون فیوژن می شود.
دکتر مسعود شابه پور، دکتر حسین صفدری قندهاری، دکتر شیرزاد ازهری، دکتر حسین نایب آقایی، دکتر حسن رضا محمدی، دکتر فرشید بیاتی،
جلد ۱۲، شماره ۲ - ( خرداد- تیر ۱۳۸۶ )
چکیده
سابقه و هدف: با توجه به اختلاف نظری که در مورد نوع فیوژن قابل انجام در دیسککتومی قدامی گردن وجود دارد و به منظور مقایسه دو روش انجام فیوژن (فیوژن بوسیله cage بین مهره ای و استخوان ایلیاک)، این تحقیق در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان امام حسین (ع) در سالهای ۸۴-۱۳۸۳انجام گرفت. مواد و روش ها: تحقیق به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی روی ۴۰ بیمار انجام گرفت. تشخیص بیماری براساس علائم بالینی و یافته های MRI بود. در همه بیماران جراحی دیسککتومی قدامی گردن به روش استاندارد انجام گرفته و بیماران به صورت تصادفی در دو گروه با فیوژن بوسیله cage بین مهره ای و استخوان ایلیاک قرار گرفتند. کارآمد بودن فیوژن توسط درد گردن و دفورمیتی ستون فقرات بعد از عمل در روزهای اول، هشتم، پایان ماه اول، سوم، ششم و دوازدهم بررسی و تغییرات آن در داخل گروه با آماره Sign testو بین دو گروه با Mann-Whitney U test مورد قضاوت آماری قرارگرفت. علاوه بر این، میزان عوارض عمل، عارضه محل برداشتن فیوژن و زمان بازگشت به فعالیت بیماران مورد ارزیابی آماری قرار گرفت. یافته ها: تحقیق روی۴۰ بیمار در دو گروه ۲۰ نفری انجام شد که از نظر سن، جنس، انواع تظاهرات بالینی و سطوح مختلف درگیر توزیع تقریباً مشابهی داشتند. میزان درد گردن بعد از عمل در گروه با فیوژن بوسیله cage در روز اول ۹۰%، روز هشتم ۶۰%، پایان ماه سوم ۲۵% و پایان پیگیری یکساله ۵% بود. این میزان در گروه با فیوژن بوسیله استخوان ایلیاک در روز اول ۹۵% ، روزهشتم ۵۵% ، پس از ۳ ماه ۳۵% و پس از یک سال۱۰% بود. یک بیمار با فیوژن به وسیله cage و دو بیمار در گروه با فیوژن به وسیله استخوان ایلیاک دچار دفورمیتی گردن بصورت کیفوز سگمنتال شدند که در هیچ یک پیشرفتی که نیاز به مداخله درمانی داشته باشد مشاهده نگردید. وضعیت بازگشت به فعالیت نیز در دو گروه مشابه بود. زمان انجام جراحی در گروه فیوژن به وسیله cage به مدت ۱۸ دقیقه کوتاه تر بود. نتیجه گیری: با توجه به ایجاد فیوژن کافی توسط cage بین مهره ای و عدم وجود درد در محل برداشتن فیوژن در این روش، استفاده از cage بین مهره ای می تواند جایگزین مناسبی به جای استخوان ایلیاک، در دیسککتومی قدامی گردن باشد.
دکتر شیرزاد ازهری، ، دکترپریسا عظیمی، دکتر مسعود شابه‌پور، دکتر حسین نایب آقایی،
جلد ۱۶، شماره ۶ - ( بهمن و اسفند ۹۰ ۱۳۹۰ )
چکیده
سابقه و هدف: با توجه به مراجعه مبتلایان به شکستگی مهره های سینه‌ای و کمری و اهمیت اطلاع از وضعیت آن ها، نوع درمان ، پیش آگهی درمان، کاستی‌های روش‌های فعلی رتبه‌بندی این بیماران، گزارش‌هایی از موفقیت روش نمره‌بندی TLICS در این مبتلایان و عدم گزارش تجربه‌ای از آن در ایران، این تحقیق به منظور تعیین رتبه TLICS و موفقیت این روش روی مراجعین به بیمارستان امام حسین (ع) طی سال های ۱۳۸۹-۱۳۸۷انجام گرفت.
مواد و روشها: تحقیق به روش توصیفی روی کلیه بیماران واجد شرایط انجام شد و وضعیت نورولوژیک بر مبنای درجه بندی فرانکل، نقص عصبی و تقسیم بندی AO/Magrel طبق استاندارد آن ها مشخص شدند. کلیه بیماران مطابق سیستم نمره بندی TLICS در چهار گروه ۳-۱، ۴، ۶-۵ و ۹-۷ مشخص و یافته های آن ها بوسیله آزمون دقیق فیشر و ضریب همبستگی مورد قضاوت آماری قرار گرفت.
یافته‌ها: طی مدت ۲ سال، مطالعه روی ۶۷ بیمار واجد شرایط انجام گرفت. سن بیماران ۱۱±۳۰ ( از حداقل ۱۹تا ۶۰ سال) بوده و بیماران به مدت میانگین ۱۸ ماه ( ۲۴- ۶ ماه) بعد از عمل جراحی پی گیری شدند. ۶۳ نفر از ۶۷( ۹۴٪) بیمار نمره TLICS بزرگتر یا مساوی ۴ داشتند. درجه فرانکل در ۶۰ بیمار بدون تغییر باقی ماند و در ۶ بیمار بهتر شد. رنج نمره TLICS بین ۲ تا ۹ (متوسط ۵/۶) بود. ارتباط معنی داری بین وضعیت نورولوژیک و نمره TLICS (۰۰۴/۰ P<) دیده شد. بین نوع تقسیم بندی AO و وضعیت نورولوژیک (درجه بندی فرانکل) با نمره TLICS همبستگی بالایی به ترتیب (۸/۰= R) و (۷۸/۰= R) مشاهده گردید.
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد نمره TLICS روش مناسبی در تعیین شدت ترومای شکستگی مهره های سینه ای و کمری و پیش آگهی انتخاب روش جراحی باشد. انجام تحقیقات تجربی بیشتر در این زمینه توصیه می‌گردد
