۷ نتیجه برای صفوی
سید عباس صفوی نائینی، فلوریا نصیری،
جلد ۶، شماره ۲ - ( تير ۱۳۸۰ )
چکیده
????? ? ???: ???? ???? ???? ????? ???? ????? ???? ??? ?? ???? ?? ???? ????. ?? ????? ????? ???? ??? ?????? ?????? ???? ?? ??????? ????? ?? ??? ۱۳۷۵ ????? ??.???? ? ??? ??: ?? ??? ?????? ?????? ۲۰۰۰ ???? ??????? ۷ ?? ۱۱ ???? ???? ??????. ?? ?? ????? (۱۰ ????? ??????? ? ۱۰ ????? ??????) ۱۰۰ ???? ???? ?? ??? ?????? ?????? ???? ? ????? ???? ????? ???? ??? ???? ????? ???? ???? ?????? ?????? ???????? ???????? ? ???? ???? ???? ??????? ? ?????? ??????? ?? ????????? ? ?????? ???? ?? ?? ??? ?????? ????? ??.????? ??: ???? ???? ????? ۲۰۰۰ ???? ۷ ?? ۱۱ ???? ?? ???? ????? ???? ? ??? ????? ?? ???? ????? ???? ???? ????? ۷ ??? ????? ????????????? ۱,۶ ????? ???????? ۶.۴ ???? ? ???? ???? ۴.۸ ???? ???.????? ????: ????? ???? ??? ???? ?? ???? ??????? ???? ?? ?? ??? ????? ???? ??? ???? ?? ????? ???? ???? ????. ?? ??? ??? ????? ??????? ?? ? ?????? ????? ????? ??? ?? ?????? ?? ????? ???? ?? ?? ?? ????? ??????.
سیدعباس صفوی نائینی، علیرضا قانع،
جلد ۶، شماره ۳ - ( تير ۱۳۸۰ )
چکیده
سابقه و هدف: با توجه به شیوع اوتیت سروز گوش میانی و نقش آن در کاهش شنوایی و پیشرفت تحصیلی و به منظور تعیین اثر عمل جراحی میرنگوتومی و V.T و همچنین کاهش اتوره بعد از عمل جراحی، تحقیق حاضر در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان بوعلی در سالهای ۷۸-۱۳۷۵ انجام گرفت. مواد و روش ها: تحقیق به روش کارآزمایی بالینی بر روی ۴۰ بیمار (۸۰ گوش) مبتلا به اوتیت سروز دوطرفه گوش میانی مقاوم به درمان که از طریق معاینه بالینی و تمپانومتری انتخاب شدند انجام شد. بیماران به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و شاهد تقسیم شدند. به گروه آزمایش یک هفته قبل از عمل جراحی کورتیکوسترویید خوراکی داده شد و بیماران هر دو گروه از نظر میزان ترشح در حین عمل جراحی میرنگوتومی و V.T مورد مقایسه قرار گرفتند. یافته ها: در گروه شاهد ۷۲,۵ درصد موکوس، ۲۷.۵ درصد سروز و در گروه آزمایش ۵۵ درصد موکوس، ۵ درصد سروز و در ۴۰ درصد بقیه بدون ترشح بود (P<۰.۰۰۰۱).نتیجه گیری و توصیه ها: با توجه به میزان شیوع اوتیت سروز مقاوم به درمان گوش میانی و عوارض آن در کشور ما و همچنین میزان بالای عمل جراحی V.T بمنظور اثربخشی بهتر عمل جراحی و بدست آوردن شنوایی مطلوب توصیه می شود اینگونه بیماران قبل از انجام عمل جراحی میرنگوتومی وV.T تحت یک دوره درمان کوتاه مدت با استرویید سیستمیک قرار گیرند.
علی صفوی نائینی، امان اله صفوی، افشین قاسمی،
جلد ۷، شماره ۴ - ( دى ۱۳۸۱ )
چکیده
سابقه و هدف: عمل جراحی لوزه یکی از عمل های شایع است که خونریزی مهمترین عارضه آن می باشد. گزارشات متعددی در خصوص تاثیر استروژن کونژوگه بر آزمونهای انعقادی وجود دارد. لذا بمنظور تعیین تاثیر استروژن کونژوگه خوراکی در عمل جراحی لوزه، این تحقیق در بیمارستان آیت اله طالقانی در سال ۱۳۷۶ انجام گرفت. مواد و روش ها: تحقیق به روش کارآزمایی بالینی روی تعداد ۵۰ کودک کمتر از ۱۴ سال انجام گرفت. کودکان با ریسک بالا از مطالعه حذف شدند. قبل از عمل آزمون های انعقادی PT, PTT, CT, BT به روش استاندارد تعیین و بیماران برحسب مراجعه و بطور تصادفی به گروههای مورد و شاهد تقسیم شدند. در گروه مورد یک قرص خوراکی ۰,۶۲۵ میلی گرم استروژن کونژوگه تجویز و همه بیماران به روش معمول تحت بیهوشی عمومی تحت عمل جراحی لوزه قرار گرفته و تاثیر دارو بر شاخص های انعقاد خون و میزان خونریزی حین عمل نسبت به وزن هر بیمار تعیین و مورد قضاوت آماری قرار گرفت. یافته ها: تحقیق روی۵۰ نفر، در ۲ گروه ۲۵ نفری که مشابه شده بودند، انجام گرفت. میزان خونریزی در گروه شاهد ۱.۷۵±۳.۸ و درگروه مورد ۳.۴±۲.۱۵ میلی لیتر بود (NS). دارو روی شاخص BT تاثیر مثبت گذاشته بود (p<۰.۰۰۲) حال آنکه روی سایر شاخص ها تاثیری نداشت. عوارض حین عمل، یک هفته پس از آن و عوارض دیررس در گروه ها مشاهده نشد. نتیجه گیری و توصیه ها: تجویز استروژن کونژوگه موجب بهبودBT می گردد. در این خصوص انجام تحقیق مشابه توصیه می شود.
سیدعباس صفوی نائینی، محسن وزیرنظامی، محمدرضا فتح العلومی، علی بافقی،
جلد ۹، شماره ۵ - ( مهر ۱۳۸۳ )
چکیده
سابقه و هدف: جراحی آندوسکوپیک سینوس (Functional Endoscopic sinus surgery) FESS که تحولی عظیم در درمان سینوزیت مزمن ایجاد کرد مدیون دو عامل، روشن شدن نقش واحد استئوماتال در سینوزیت و پیشرفت‌های آندوسکوپی اپتیک است. وجود تجهیزات تصویربرداری دقیق نیز باعث شده که جراحی آندوسکوپیک سینوس به یک رویکرد رایج در درمان سینوزیت مزمن طبی جواب نداده، تبدیل شود. با در نظر گرفتن مزایای روش و همچنین استفاده روز افزون از آن به خصوص طی سالهای اخیر در ایران و توجه به این نکته که هنوز مطالعه جامعی روی نتایج این روش جراحی سینوس در کشور ما صورت نگرفته، تحقیق حاضر طی سالهای ۸۱-۱۳۷۵ انجام گرفت. مواد وروش‌ها در این تحقیق توصیفی ۳۲۷ بیمار مبتلا به سینوزیت مزمن که به علت عدم پاسخ مناسب درمان ۶ هفته‌ای تحت عمل جراحی آندوسکوپیک سینوس قرار گرفته بودند، بررسی شدندو نتایج درمانی براساس میزان کاهش علائم بیمار به صورت ذهنی (Subjective) و عوارض عمل جراحی بصورت جداگانه در پرونده بیماران ثبت گردیده و کلیه بیماران تا ۴ ماه پس از عمل جراحی پیگیری شدند. یافته‌ها: در این مطالعه ۳۲۷ بیمار، ۱۳۵ زن (۴۱%) و ۱۹۲ مرد (۵۹%) با میانگین سنی ۱±۳۰ سال (± انحراف معیار) بودند، که از این تعداد، ۶% بیماران بهبودی کامل علائم، ۷۸% بهبودی نسبی و قابل قبول علایم و ۱۶% بدون تغییر قابل توجه علائم را ذکر کردند. به عبارت دیگر براساس نتایج این تحقیق ۸۴,۴% بیماران از انجام عمل جراحی آندوسکوپیک سینوس سود برده بودند. عوارض جزیی عمل جراحی در ۱۴% بیماران دیده شد، که به ترتیب شیوع شامل؛ ۱۵% چسبندگی، ۶% هماتوم کوچک خود بخود جذب شونده، و ۳% آمفیزم زیرجلدی بود. تنها در ۱% موارد عارضه عمده به صورت نشست مایع مغزی- نخاعی وجود داشت. نتیجه‌گیری و توصیه‌ها: با توجه به استفاده وسیع از عمل جراحی آندوسکوپیک سینوس در ایران بخصوص در چند سال اخیر و میزان اثر بخشی این روش جراحی و در ضمن به منظور جلوگیری از انجام اعمال جراحی تهاجمی و تخریب کننده سینوس‌ها و کاهش عوارض عمل جراحی آندوسکوپیک سینوس، رویکرد به این روش جراحی توسط افرادی که قبلا آموزش‌های لازم را آموخته باشند، توصیه می‌شود.
سیدعباس صفوی نائینی، علی فتاحی بافقی، محمد رضا فتح العلومی،
جلد ۱۰، شماره ۱ - ( فروردين ۱۳۸۴ )
چکیده
سابقه و هدف: هنوز یکی از شایع ترین اعمال جراحی در دوران کودکی، عمل جراحی برداشتن لوزه می باشد که می تواند با عوارض متعددی همراه گردد. مطالعه حاضر با هدف تعیین فراوانی عوارض این نوع عمل جراحی در دو مرکز دانشگاهی و خصوصی انجام شد. مواد وروش ها: این مطالعه به روش متکی بر داده های موجود (Existing data) انجام گرفت. پرونده ۴۰۴۲ بیمار که در طی ۱۰ سال تحت عمل جراحی برداشتن لوزه در دو مرکز دانشگاهی و خصوصی قرار گرفته بودند، بررسی شد. از این تعداد ۲۷۰۸ مورد در مرکز دانشگاهی توسط دستیار سال اول و ۱۳۳۴ مورد در مرکز خصوصی توسط پزشکان متخصص تحت عمل جراحی قرار گرفتند. بیماران هر دو گروه از نظر عوارض بررسی شدند. یافته ها: فراوانی عوارض این نوع عمل جراحی در دو مرکز دانشگاهی و خصوصی به ترتیب ۳,۹۵ و ۰.۴۵ درصد بود. خونریزی، که شایع ترین عارضه این گونه اعمال است، در بیماران گروه اول ۲.۱۸% و در گروه دوم صفر درصد بود. نتیجه گیری و توصیه ها: با توجه به یافته های این بررسی و به منظور کاهش عوارض عمل جراحی برداشتن لوزه در بخش های دانشگاهی توصیه می شود، ضمن رعایت مراقبت های جنبی، پزشک جراح پس از کسب مهارت های لازم همراه با یک پزشک بیهوشی ماهر اقدام به عمل جراحی نماید.
محبوبه صفوی، محمود محمودی، مینا صدرالدینی،
جلد ۱۰، شماره ۵ - ( مهر ۱۳۸۴ )
چکیده
سابقه و هدف: بیماری های قلبی از جمله شایع ترین و خطرناک ترین بیماری هایی است که زندگی بشر را تهدید می کند. تحقیقات حاکی از آن است که آموزش قبل از عمل روشی موثر جهت کاهش نگرانی ها و تنیدگی ها و اضطراب بیمار به شمار می آید. به منظور تعیین تاثیر آموزش و اطلاع رسانی قبل از عمل در کاهش میزان تنیدگی تهویه مکانیکی و جداسازی از آن در بیماران جراحی قلب بخش مراقبت ویژه، این تحقیق در سال ۱۳۸۳ در بیمارستان های منتخب شهر تبریز بر روی بیمارانی که برای اولین بار تحت عمل جراحی پیوند عروق کرونر قرار می گرفتند و به مدت ۲۴-۶ ساعت پس از عمل تحت تهویه مکانیکی قرار می گرفتند و سپس از آن جدا می شدند، انجام گرفت.مواد و روش ها: این کار آزمایی بالینی بر روی ۸۰ نفر (دو گروه ۴۰ نفری) انجام شد. جهت اندازه گیری میزان تنیدگی تهویه مکانیکی و جداسازی از آن از ۴ پرسشنامه استفاده شد. ۱- پرسشنامه مشخصات فردی ۲- پرسشنامه سنجش اضطراب صفتی – حالتی اشپیل برگر (STAI) ۳- پرسشنامه سنجش خلق منفی واتسون (PANAS-NA) ۴- پرسشنامه ارتباط آسان منزل که در دو مرحله قبل از عمل و آموزش و بعد از عمل و آموزش مورد استفاده قرار گرفتند و نتایج دو مرحله با هم مقایسه شدند. هر دو گروه در مرحله قبل از عمل، آموزش معمول را دریافت کردند. در گروه شاهد مداخله ای نشد ولی گروه تجربه علاوه بر دریافت آموزش معمول، آموزش ویژه قبل از عمل و اطلاع رسانی درباره تهویه مکانیکی و جداسازی از آن به همراه یک بازدید از بخش مراقبت ویژه قلب و آشنایی با بخش و وسایل مورد استفاده برای بیمار توسط پژوهشگر را دریافت کردند و جزوه آموزشی تهیه شده توسط پژوهشگر در اختیار بیماران گروه تجربه قرار گرفت. داده ها با استفاده از آزمون های مجذور کای، تی مزدوج تی و قبول خطای نوع اول در حد ۵ درصد مورد تجربه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: تحقیق نشان داد که در گروه تجربه، اضطراب حالتی، خلق منفی، مشکلات برقراری ارتباط ضمن تهویه مکانیکی و جداسازی از آن به طور معنی داری کاهش یافته است (p<۰,۰۰۰۱)، در حالی که در گروه شاهد تفاوت معنی دار مشاهده نشد یا این که تفاوت معنی دار در جهت افزایش اضطراب حالتی، خلق منفی و مشکلات برقراری ارتباط بود. در بررسی میزان مصرف مسکن و آرام بخش ضمن تهویه مکانیکی و جداسازی از آن و همچنین طول مدت لوله گذاری، با وجود کاهش مصرف مسکن و آرام بخش و کاهش طول مدت آن در گروه تجربه، تفاوت معنی دار آماری مشاهده نشد.نتیجه گیری: یافته های این پژوهش گویای آن بود که آموزش و اطلاع رسانی قبل از عمل در رابطه با تهویه مکانیکی و جداسازی از آن، میزان اضطراب حالتی، خلق منفی و مشکلات برقراری ارتباط را ضمن تهویه مکانیکی و جداسازی از آن کاهش می دهد. همچنین باعث کاهش مصرف مسکن و آرام بخش ضمن تهویه مکانیکی و جداسازی از آن می شود و طول مدت لوله گذاری را کاهش می دهد. در نهایت باعث کاهش استرس و تنیدگی بیمار ضمن استفاده از تهویه مکانیکی و جداسازی از آن می شود.
دکتر محبوبه صفوی، سیده‌مریم موسوی‌لطفی، دکتر رضا لطفی،
جلد ۱۴، شماره ۵ - ( آذر و دي ۱۳۸۸ )
چکیده
سابقه و هدف: این مطالعه با توجه به اهمیت هوش هیجانی در تعدیل استرس، سلامت روان و رفتارهای سازگارانه، به منظور تعیین همبستگی بیــن هوش هیجانی و سازگاری عاطفی و اجتماعی در دانش‌آموزان دختر پیش‌دانشگاهی شهر تهران در ســال تحصیلی ۸۷-۱۳۸۶ انجام گردید. مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی- همبستگی، ۳۰۰ دانش‌آموز دختر پیش‌دانشگاهی شهر تهران، به روش نمونه‌گیری تصادفی چند‌مرحله‌ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسشنامه مشخصات فردی، پرسشنامه هوشبهر هیجانی بار- اُن (EQ-I) و پرسشنامه سازگاری دانش‌آموزان دبیرستانی (AISS) بود. داده‌ها با استفاده از آزمون آماری کای دو و ضریب همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: همبستگی بین هوش هیجانی و سازگاری عاطفی و اجتماعی مستقیم و معنادار بود. همچنین اکثریت دانش‌آموزان دارای سازگاری عاطفی در سطح خوب (۵۶%) و سازگاری اجتماعی در سطح متوسط (۷/۳۹%) بودند. نتیجه‌گیری: با توجه به همبستگی معنادار بین هوش هیجانی و متغیر‌های فوق‌الذکر نیاز به آموزش مؤلفه‌های هوش هیجانی برای ارتقای توانایی مقابله با مشکلات و سازگاری مؤثر در دانش‌آموزان احساس می‌شود.
