۴ نتیجه برای برزگر
محمد برزگر، سیدحسن تنکابنی، محمد غفرانی،
جلد ۸، شماره ۳ - ( مرداد ۱۳۸۲ )
چکیده
سابقه و هدف: سندرم لنوکس گشتات یکی از صرع های مقاوم به درمان کودکی و از علل عمده معلولیتهای ناشی از صرع است. در این بیماری تاثیر داروی لاموتریژن به عنوان درمان کمکی در مبتلایان به این بیماری که به بیمارستان مفید طی سالهای ۷۷-۱۳۷۶ مراجعه کرده بودند، مورد ارزیابی قرار گرفت. مواد و روشها: تحقیق به روش کارآزمایی بالینی بر روی ۱۸ بیمار مقاوم به درمان در سنین ۴ تا ۱۲ سال انجام گرفت. هر کدام از بیماران حداقل ۵ نوع داروی ضد صرع را تا زمان انجام تحقیق مصرف کرده بودند، با این حال تشنج آنها به طور قابل قبولی کنترل نشده بود و روزانه حداقل یک حمله تشنج داشتند. میزان داروی لاموتریژن و تیتراسیون آن بستگی به داروهای ضد صرع همراه داشت. با مقایسه تعداد حملات تشنج در سه ماه بعد از درمان با تعداد حملات سه ماه قبل از درمان، تاثیر دارو مورد ارزیابی قرار گرفت. بی خطر بودن دارو بر پای عوارض جانبی گزارش شده توسط والدین و یافته های بالینی و آزمایشات ادواری در طول مدت مصرف دارو مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: ۶۰% بیماران (۹ نفر از ۱۵ بیمار) کاهش بیش از ۵۰% در فراوانی حملات داشتند. از ۱۸ بیمار مورد مطالعه ۳ بیمار به علت بروز عارضه پوستی مجبور به قطع درمان شدند. هیچ تغییر قابل ملاحظه ای در معاینات عصبی و یافته های در حین مصرف لاموتریژن مشاهده نگردید. نتیجه گیری و توصیه ها: به نظر می رسد که لاموتریژن به صورت داروی همراه در کنترل تشنجات سندرم لنوکس گشتات موثر و بی خطر باشد.
دکتر محمد برزگر، دکتر محمدحسن کارگرماهر، دکتر داود پورحسین، محمدرضا بنیادی،
جلد ۱۴، شماره ۶ - ( بهمن و اسفند ۱۳۸۸ )
چکیده
سابقه و هدف: مطالعات اخیر ارتباط بین سندرم گیلن‌باره و عفونت کمپیلوباکتر ژژونی را تأیید کرده‌اند. با این وجود، خصوصیات سندرم گیلن‌باره کودکان متعاقب عفونت با این ارگانیسم در ایران کمتر بررسی شده است. هدف از این مطالعه، تعیین میزان شیوع عفونت کمپیلوباکتر ژژونی در کودکان مبتلا به سندرم گیلن‌باره و خصوصیات بالینی و آزمایشگاهی این بیماران بود. مواد و روشها: در مطالعه‌ای توصیفی- مقطعی از مرداد ۱۳۸۵ تا مرداد ۱۳۸۷، چهل وهفت بیمار با تشخیص سندرم گیلن‌باره در بیمارستان کودکان تبریز بستری و وارد مطالعه شدند. در این بیماران، بررسی سرولوژیک به روش الایزا برای تشخیص سابقه عفونت اخیر با کمپیلوباکتر ژژونی انجام شد. یافته‌ها: شواهد عفونت اخیر با کمپیلوباکتر ژژونی در ۱۹ بیمار (۴/۴۰%) وجود داشت. میانگین مدت بهبودی (توانایی راه رفتن مستقل) در بیماران با سابقه عفونت کمپیلوباکتر ژژونی طولانی‌تر از بیماران بدون سابقه عفونت بود (۰۱/۰>p). با این حال، ۹۵% بیماران در پایان یک سال از شروع بیماری بدون کمک راه می‌رفتند. الگوی آکسونال در گروه سرولوژی مثبت شایعتر بود (۰۵/۰p<). نتیجه‌گیری: کمپیلوباکتر ژژونی یک عامل عفونی شایع، قبل از شروع علایم عصبی سندرم گیلن‌باره کودکان در ایران می‌باشد.
مرضیه برزگر، ، سید علیرضا طلائی زواره، ، سعیده داوری، ، دکتر محمود سلامی،
جلد ۱۶، شماره ۳ - ( مرداد& شهریور ۱۳۹۰ )
چکیده
سابقه و هدف: با توجه به شیوع و روند رو به افزایش اختلالات رفتاری، به نظر می‌رسد استرس در دوران بارداری با بروز اختلالات رفتاری در فرزندان مرتبط می‌باشد. هدف از انجام این مطالعه، تعیین تأثیر استرس صوتی در دوران بارداری بر میزان اضطراب فرزندان نر موشها می‌باشد. مواد و روشها: سه گروه از مادران باردار از روز ۱۵ تا ۲۱ حاملگی، روزانه به مدت ۱، ۲ و یا ۴ ساعت در معرض استرس صوتی قرار گرفته و یک گروه دیگر دوره بارداری طبیعی را گذراندند. میزان اضطراب فرزندان نر ۴۵ روزه آنها (۱۰ سر در هرگروه)، به وسیله ماز صلیبی شکل مرتفع برآورد گردید. درصد تعداد ورود و مدت زمان سپری شده در بازوی ماز محاسبه شد. همچنین، سطح کورتیکوسترون در موشهای باردار و در فرزندان اندازه‌گیری گردید و مورد قضاوت آماری قرار گرفت. یافته‌ها: اعمال روزانه استرس صوتی به مدت ۲ و یا ۴ ساعت در هفته آخر بارداری، سبب افزایش میزان اضطراب در فرزندان گردید (۰۵/۰ p<). همچنین میزان کورتیکوسترون سرم در آنها نسبت به حیوانات کنترل بالاتر بود. در مواجهه روزانه با استرس صوتی به مدت یک ساعت، میزان اضطراب و سطح کورتیکوسترون فرزندان مشابه با گروه کنترل بود. نتیجه‌گیری: مواجهه با استرس صوتی در موشهای باردار، سبب افزایش بروز اضطراب و سطح کورتیکوسترون در فرزندان می‌شود، و میزان بروز این تغییرات به مدت زمان مواجهه با استرس صوتی بستگی دارد.
دکتر محمد برزگر، دکترمجید محله ای، دکتر محمدباقر حسینی،
جلد ۱۶، شماره ۳ - ( مرداد& شهریور ۱۳۹۰ )
چکیده
نوروپاتی هیپومیلنیزان مادرزادی یک پلی‌نوروپاتی شدید دوران شیرخواری است که با هیپوتونی، آرفلکسی و ضعف شدید عضلانی تظاهر کرده و معمولاً منجر به مرگ زودرس و یا ناتوانی شدید می‌شود. در این مقاله یک مورد از این بیماری که در بدو تولد با هیپوتونی شدید و تنفسهای ضعیف و وابستگی به ونتیلاتور تظاهر کرده بود، گزارش می‌شود. برررسی الکترودیاگنوستیک، کاهش شدید هدایت عصبی و بیوپسی عصب سورال باندل‌های عصبی فاقد میلین را نشان داد. این یافته‌ها مطابق با بیماری نوروپاتی هیپومیلینیزان مادرزادی می‌باشد. در تشخیص افتراقی هیپوتونی شدید نوزادی، نوروپاتی هیپومیلینیزان مادرزادی نیز باید مد نظر باشد.
