[صفحه اصلی ]   [Archive]  
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
پست الکترونیک::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
نظرسنجی
نظر شما در مورد کیفیت مطالب این سایت چیست؟
عالی
خوب
متوسط
ضعیف
   
:: جلد 13، شماره 1 - ( فروردین و اردیبهشت 1387 ) ::
جلد 13 شماره 1 صفحات 38-33 برگشت به فهرست نسخه ها
پیامدهای درازمدت بیماران مبتلا به انفارکتوس میوکارد بستری شده در بیمارستان لقمان حکیم تهران آبان 1383 – 1382
دکتر محمدرضا بیرانوند* ، کتر محمدامین امامی ، دکتر علی علی‌عسگری ، دکتر علی‌اصغر کلاهی
دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران ، : beyran4@ yahoo.com
چکیده:   (12164 مشاهده)
سابقه و هدف: انفارکتوس میوکارد یکی از شایع ترین علل مرگ و میر و از کارافتادگی در جهان است که شیوع و روند رو به افزایشی داشته است. با توجه به این که تاکنون هیچ گزارشی از پیامدهای دراز مدت بیـماران مبتـلا به انفارکتوس میوکارد در ایران منتشر نشده است، این مطالعه با هدف تعیین پیامد یک ساله ی این بیماری در مراجعین با تشخیص انفارکتوس میوکارد به بیمارستان لقمان حکیم تهران انجام گرفت. مواد و روش ها: این مطالعه به روش توصیفی روی کلیه بیمارانی که با تشخیص انفارکتوس حاد میوکارد در فاصله یک سال (از آبان 1382 لغایت آبان 1383) از بیمارستان لقمان حکیم ترخیص شده بودند انجام شد. یک سال پس از ترخیص بیماران از طریق تلفن فراخوانی شدند و موارد مرگ و میر بیماران، وضعیت آناتومی عروق کرونر در آنژیوگرافی، انجام PCI، CABG، بستری مجدد و داروهای مصرفی مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: میانگین سنی 132 بیمار مورد مطالعه (5/76% مرد)، 1/13± 2/59 سال بود. نوع MI در 5/79% STEMI و 5/20% NSTEMI بود. 1/58% بیماران STEMI استرپتوکیناز دریافت کرده بودند و علت عدم تجویز ترومبولیتیک در سایر بیماران، تأخیر در مراجعه در 26 نفر (8/24%)، وجود کنتراندیکاسیون در10 نفر (5/9%) و خطای پزشک در 8 نفر (6/7%) بود. آنژیوگرافی عروق کرونر در 3/90% از 62 بیمار انجام شده بود و 4/39% کاندیدای رواسکولاریزاسیون به صورت PCI و CABG شده بودند. 3/14% بیماران بستری مجدد داشتند و تعداد 8 نفر (1/6%) از بیماران فوت کرده بودند که همگی مرد و بالای 60 سال بودند. میزان تبعیت از دستور مصرف داروهای تجویزی آسپرین، بتابلوکر، ACEI، استاتین به ترتیب 5/98%، 2/74%، 2/71%، 4/67% بود. نتیجه گیری: نتایج مطالعه ما نشان داد که بیماران مبتلا به MI را می توان در دراز مدت تحت پی گیری مطلوب قرار داد و میزان تبعیت بیماران در زمینه اقدامات تشخیصی درمانی مناسب است. میزان مرگ و میر یک ساله بیماران ما نسبتاً پایین بود، ولی برای قضاوت درباره علت آن و عوامل خطر مرتبط با آن نیاز به انجام مطالعات وسیع تر وجود دارد
واژه‌های کلیدی: انفارکتوس میوکارد، درمان ترومبولیتیک، آنژیوگرافی، میزان مرگ و میر
متن کامل [PDF 118 kb]   (1904 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی | موضوع مقاله: پزشکی
دریافت: 1387/8/1 | پذیرش: 1396/12/2 | انتشار: 1396/12/2
ارسال پیام به نویسنده مسئول

ارسال نظر درباره این مقاله
نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

CAPTCHA


XML   English Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Beiranvand MR, Emami MA, Aliasgari A, Kolahi AA. Long-Term Outcomes in Patients with Acute Myocardial Infarction in Loghman Hospital, November 2003-2004. pajoohande 2008; 13 (1) :33-38
URL: http://pajoohande.sbmu.ac.ir/article-1-661-fa.html

بیرانوند دکتر محمدرضا، امامی کتر محمدامین، علی‌عسگری دکتر علی، کلاهی دکتر علی‌اصغر. پیامدهای درازمدت بیماران مبتلا به انفارکتوس میوکارد بستری شده در بیمارستان لقمان حکیم تهران آبان 1383 – 1382. پژوهنده. 1387; 13 (1) :33-38

URL: http://pajoohande.sbmu.ac.ir/article-1-661-fa.html



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
جلد 13، شماره 1 - ( فروردین و اردیبهشت 1387 ) برگشت به فهرست نسخه ها
Persian site map - English site map - Created in 0.06 seconds with 38 queries by YEKTAWEB 4645