|
بررسی میزان شیوع اختلال کم توجهی- پرتحرکی در پسران دبستانی شهر تهران در سال تحصیلی 80-1379
|
| عبدالمجید بحرینیان، رامین بیات ماکو* |
| دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران |
|
|
چکیده: (11073 مشاهده) |
| سابقه و هدف: اختلال کم توجهی- پرتحرکی، شایعترین اختلال روانی کودکان دبستانی می باشد. این اختلال باعث بروز رفتارهای بزهکارانه، سوء مصرف مواد و اختلالات خلقی و اضطرابی می گردد. با توجه به عدم تحقیقاتی کافی در خصوص میزان شیوع این اختلال در کشورمان، مبادرت به این بررسی در پسران دبستانی شهر تهران در سال تحصیلی 80-1379 گردید. مواد و روش ها: در مطالعه اخیر که به روشCorrelational صورت گرفته است، از میان 291000 دانش آموز پسر 12-7 ساله شهر تهران، تعداد 624 نفر به طریق نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند، تکمیل پرسشنامه توسط معلمین صورت پذیرفت و برای والدین کودکان مبتلا، طبق نظر معلم، پرسشنامه ارسال گردید. جهت تشخیص از پرسشنامه ای برای اساس معیارهای DSM - IV استفاده شد. یافته ها: میزان شیوع اختلال کم توجهی- پرتحرکی در گروه مورد مطالعه 19.9 درصد بود. فرم کم توجهی اختلال بیشترین میزان شیوع (50.8%) در میان انواع سه گانه را داشت. بین میزان ابتلا به انواع سه گانه اختلال و سن کودک، میزان تحصیلات والدین، دفعات تغییر منزل و حجم خانوار ارتباط معنی داری موجود نبود. نتیجه گیری و توصیه ها: میزان شیوع اختلال کم توجهی- پرتحرکی در کشور ما قابل توجه به نظر می رسد. انجام این تحقیق در سایر نقاط کشور و نیز بررسی علل و یا عوامل بوجود آورنده این اختلال توصیه می گردد. |
|
| واژه‌های کلیدی: اختلال کم توجهی، پرتحرکی، شیوع |
|
|
|
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
پزشکی
دریافت: 1385/6/15 | پذیرش: 1397/1/15 | انتشار: 1397/1/15
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
