بررسی عوارض داخل بیمارستانی PTCA و عوامل مرتبط با آن در بیمارستان شهید مدرس، 79-1378
|
محمدحسن نمازی، مرتضی صافی، محسن دارابیان*، ناصر ولائی |
دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران |
|
چکیده: (11830 مشاهده) |
سابقه و هدف:PTCA روش درمانی متداول در بیماری های عروق کرونر می باشد. در اکثر موارد این روش درمانی نقشی در افزایش طول عمر بیماران نداشته و تنها برای رفع علائم و بهبود کیفیت زندگی بیماران انجام می شود. شیوع عوارض حاد PTCA بسته به خصوصیات بیماران متفاوت است و عواملی چون سن، جنس، دیابت، نارسائی قلب، تعداد رگ بیمار و وجود ضایعات از نوعC در بروز عوارض نقش دارند. مواد و روش ها: تحقیق به روش توصیفی انجام گرفت. کلیه بیمارانی که از نظر بالینی و آنژیوگرافی اندیکاسیون PTCA داشته و در زمان مورد مطالعه مراجعه نمودند، مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: این تحقیق نشان داد 6 درصد بیماران، دچار عوارض داخل بیمارستانی PTCA شدند. شایع ترین عارضه4 non Q-wave MI مورد (2 درصد) بود و شیوع هر کدام از عوارض به ترتیب زیر بود: 3 Q-wave MI مورد (1.5 درصد)،CABG اورژانس یک مورد (0.5 درصد) و RePTCA یک مورد 0.5) درصد). یک بیمار (0.5 درصد) به علت ایجاد خونریزی و هماتوم از محل شریان فمورال نیاز به ترانسفوزیون پیدا کرد. عوارض دیگر از جمله مرگ، تامپوناد، آریتمی های بطنی، نارسائی حاد کلیه نیازمند همودیالیز در هیچکدام از بیماران بروز نکردند. نتیجه گیری و توصیه ها: با توجه به نتایج بدست آمده، عوارض حاد PTCA در بیماران مورد قبول می باشد. بیماران دچار ضایعاتcomplex از نوعC بیشتر دچار عوارض می شوند(p<0.05) . |
|
واژههای کلیدی: PTCA، عوارض داخل بیمارستانی |
|
|
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
پزشکی دریافت: 1385/6/15 | پذیرش: 1397/1/15 | انتشار: 1397/1/15
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|