|
سرعت انحلال و پایداری فیزیکی سیستم همرسوبی ایندومتاسین - پوویدون
|
| نعمان خلیلی*، علی رضایی مکرم |
| دانشگاه علوم پزشکی مشهد |
|
|
چکیده: (9489 مشاهده) |
| سابقه و هدف: سیستمهای پراکنده جامد به منظور افزایش سرعت انحلال داروهای کم محلول در سال 1961 ابداع گردید. در این مطالعه سرعت انحلال، نحوه پراکندگی و پایداری فیزیکی ایندومتاسین در همرسوبی با پوویدون بررسی گردید. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، به منظور تعیین نوع پراکندگی و بررسی علت افزایش سرعت انحلال ایندومتاسین در همرسوبی، آزمایشات ذیل به عمل آمد: 1- بررسی سرعت انحلال مخلوطهای مکانیکی و نمونه های همرسوبی با درصد ایندومتاسین یکسان، 2- مطالعه سرعت انحلال همزمان ایندومتاسین و پوویدون، 3-بررسی روند انحلال با استفاده از تصاویر میکروسکوپی 4-تعیین حلالیت ایندومتاسین در غلظتهای مختلف پوویدون و 5- بررسی پراکندگی ذرات در همرسوبی با میکروسکوپ الکترونی. یافته ها: در این تحقیق مشاهده شد، سرعت انحلال ایندومتاسین تابع وزن مولکولی پوویدون و درصد وزنی داروی پراکنده شده در سیستم می باشد. به طوری که، سرعت انحلال نمونه هایی که دارای پوویدون با وزن مولکولی پایین هستند تقریبا 10 برابر سرعت انحلال نمونه هایی با وزن مولکولی بالا است. همچنین سرعت انحلال در نمونه های حاوی در صد کم دارو به 110 برابر سرعت انحلال نمونه هایی که دارای درصد بالایی از ایندومتاسین هستند، می رسد. نتیجه گیری و توصیه ها: نتایج حاصل از این مطالعه پراکندگی مولکولی یا کلوییدی ایندومتاسین را در غلظت های کمتر از 13.5% تایید می نمایند. مطالعه پایداری نمونه های هم رسوبی در رطوبت های نسبی مختلف نشان می دهد که سیستم در رطوبت نسبی 60% به دلیل پدیده شبه sdting-out بسیار ناپایدار می باشد، ولی در رطوبت های بالاتر از 70% به دلیل کاهش شدید دمای گذار شیشه، ویسکوزیته پلیمر و همچنین نقش پلاستی سایزری آب در پلیمر سرعت انحلال نمونه ها افزایش می یابد. |
|
| واژه‌های کلیدی: سیستم هم رسوبی شیشه، هم رسوبی ایندومتاسین، پوویدون، مکانیسم انحلال، پایداری فیزیکی |
|
|
|
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
پزشکی
دریافت: 1385/6/15 | پذیرش: 1396/12/27 | انتشار: 1396/12/27
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
