:: جلد 7، شماره 4 - ( دى 1381 ) ::
جلد 7 شماره 4 صفحات 15-9 برگشت به فهرست نسخه ها
تاثیر طول دوره و شدت ورزش هوازی بر ضربان قلب هوازی خانم های جوان کم تحرک
صدیقه السادات نعیمی*
دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
چکیده:   (12154 مشاهده)
سابقه و هدف: کم تحرکی عامل خطر موثر در بیماریهای قلبی - عروقی، پوکی استخوان و برخی از سرطان ها است. تمرینات جسمانی می تواند اثرات سودمندی در پیشگیری و درمان این گونه بیماریها داشته باشد، لیکن شواهد متناقضی در مورد تاثیرات حاصل از تغییر مدت و شدت ورزشها بر ضربان قلب و توان هوازی وجود دارند. لذا در این تحقیق تغییرات حاصل از 8 و 16 هفته ورزش هوازی با شدت های 70% و 85% حداکثر توان هوازی بر ضربان قلب استراحتی و توان هوازی بررسی گردید. مواد و روش ها: تحقیق به روش تجربی روی 30 خانم سالم و کم تحرک با دامنه سنی 18 تا 33 سال انجام گرفت. نمونه ها بطور تصادفی در دو گروه تجربی (20 نفر) و شاهد (10 نفر) تقسیم شدند. ضربان قلب استراحتی و حداکثرتوان هوازی گروه تجربی قبل و بعد از انجام 8 و 16 هفته ورزش (هفته ای 3 جلسه) به ترتیب با 55 الی 70% و 70 الی 85% حداکثر توان هوازی آنها، اندازه گیری شدند. آزمونهای مشابهی نیز به طور همزمان با گروه تجربی در گروه شاهد انجام گردید. گروه شاهد در این مدت زمان هیچ ورزشی انجام ندادند. یافته ها: پس از 16 هفته ورزش هوازی، ضربان قلب استراحتی گروه تجربی از 4.5±71.2 به 4.6±65 ضربه در دقیقه رسید که نسبت به وضعیت اولیه خود آنها (p=0.04) و گروه شاهد (p=0.019) کاهش معنی دار نشان داد. حداکثر توان هوازی آنها نیز از 1.6±3.57 به 2.1±4.25 لیتر در دقیقه رسید و نسبت به نتایج آزمون اولیه خود آنها (p=0.05) و گروه شاهد (p=0.032) افزایش معنی دار نشان داد. نتیجه گیری و توصیه ها: برای کاهش ضربان قلب استراحتی و افزایش توان هوازی خانمهای جوان سالم و کم تحرک، انجام 16 هفته ورزش هوازی با شدت 70 الی 85% لازم است. انجام بررسی های مشابه در افراد دارای دیگر عوامل خطر بیماریهای قلبی مانند پرفشاری خون نیز توصیه می گردد.
واژه‌های کلیدی: ورزش هوازی، ضربان قلب، ‌ توان هوازی
     
نوع مطالعه: پژوهشی | موضوع مقاله: پزشکی
دریافت: 1385/6/15 | پذیرش: 1396/12/21 | انتشار: 1396/12/21


XML     Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
جلد 7، شماره 4 - ( دى 1381 ) برگشت به فهرست نسخه ها