|
بررسی اثر بازگذاشتن صفاق احشایی و جداری بر سیر بالینی و عوارض زودرس بعد از عمل رحم برداری از راه شکم
|
| جعفر نصوحی*، سپیده اسدی، علی خطیبی اسفنجانی |
| دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران |
|
|
چکیده: (11083 مشاهده) |
| سابقه و هدف: رحم برداری شایع ترین عمل جراحی داخل شکمی بعد از سزارین است. بستن صفاق احشایی و جداری در این عمل متداول می باشد ولی ضرورت آن تایید نشده است. این مطالعه برای تعیین اثر ترمیم صفاق احشایی و جداری بر سیر بالینی و عوارض زودرس بعد از رحم برداری از راه شکم (abdominal hysterecomy) با واژن باز انجام شد. مواد و روشها: تحقیق به روش کارآزمایی بالینی روی بیمارانی که به دلایل غیربدخیمی تحت عمل رحم برداری از راه شکم قرار گرفتند، انجام شد. به طور تصادفی در عده ای صفاق ترمیم و در عده ای باز گذاشته شد. طول مدت عمل، شاخصهای مربوط به ترانزیت روده ای (شروع صدای روده، تحمل رژیم مایعات، نیاز به ملین)، درد بعد از عمل (شدت درد بر حسب شاخص بینایی خطی، نیاز به مسکن تزریقی) و عفونت بعد از عمل (تب، نیاز به درمان ضدمیکروبی) در دو گروه اندازه گیری و مورد آزمون آماری قرار گرفت. یافته ها: از 128 بیمار مورد مطالعه، 68 نفر در گروه شاهد (بسته) و 60 نفر در گروه آزمایش (باز) قرار گرفتند. دو گروه از نظر سن، ابتلاء به دیابت، اندیکاسیون عمل، هموگلوبین قبل از عمل، نوع بیهوشی و وسعت عمل مشابه بودند. شدت درد بعد از عمل (Visual scale) در گروه باز به طور معنی داری کمتر از گروه بسته بود (P=0.0073). طول مدت عمل در گروه بسته 9/35±5/154 و در گروه باز 7/28±8/137 دقیقه بود (P=0.005). نشانگرهای عملکرد روده و عفونت بعد از عمل در دو گروه تفاوت معنی داری نشان نداد.نتیجه گیری و توصیه ها: عدم ترمیم صفاق احشایی و جداری در رحم برداری از راه شکم سبب افزایش ایلئوس پارالیتیک، عفونت و دریافت مسکن بعد از عمل نمی شود، ضمن این که با کوتاهی عمل و طول بی هوشی همراه است و باعث کم شدن شدت درد بعد از عمل می شود. به کار گیری روش باز گذاشتن صفاق احشایی و جداری توصیه می شود. |
|
| واژه‌های کلیدی: صفاق، رحم برداری از راه شکم |
|
|
|
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
پزشکی
دریافت: 1385/6/15 | پذیرش: 1396/12/20 | انتشار: 1396/12/20
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
