|
بررسی پرفوراسیونهای روده کوچک طی 13 سال در بیمارستان آیت اله طالقانی
|
| جعفر مفید*، مریم محسنی، محمود حسین زاده ملکی |
| دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران |
|
|
چکیده: (11547 مشاهده) |
| سابقه و هدف: با توجه به مراجعه بیماران مبتلا به پرفوراسیو روده باریک با علایم مبهم و مشکل تشخیصی و عدم اطلاع از وضعیت فعلی که در کشور وجود دارد و به منظور جمع آوری اطلاعات، این تحقیق طی 13 سال در بیمارستان آیت اله طالقانی از سال 1367 تا 1380صورت گرفت. مواد و روشها: این تحقیق به روش مطالعه دادههای موجود انجام گرفت. در این تحقیق پرونده بیمارانی که دارای تشخیص قطعی پرفوراسیون روده باریک بودند، مطالعه شد. تعداد، خصوصیات فردی. علایم بالینی، روشهای تشخیصی و محل پارگی بررسی شد و اطلاعات به صورت توصیفی ارایه شد. یافته ها: طی مدت بررسی از 1329 بیماری که به علت شکم حاد تحت لاپاراتومی قرار گرفته بودند، در 58 بیمار (4/4%) پرفوراسیون روده باریک وجود داشت. بیماران در محدوه سنی 19-75 سال بودند. 48 مورد مرد و 10 مورد مرد و 10 مورد زن بودند. از نظر محل پرفوراسیون 9/37% در ایلئوم، 8/32% در دئودنوم و 3/29% در ژژنوم بود. از 19 مورد پرفوراسیون دتودنوم، در 14 مورد هوای آزاد زیر دیافراگم وجود داشت. نتیجه گیری و توصیه ها: از نظر تصمیم گیری برای جراحی در بیمارانی که علایم تیپیک شکم حاد و درد ناگهانی دارند، مهمترین عامل انجام عمل جراحی، شکایت از درد شکم و جود تندرنس ژنرالیزه همراه با گاردینگ یا ریباند تندرنس است. در مواردی که علایم تیپیک شکم حاد وجود ندارد و با توجه به اینکه فرمول شمارش کمک کننده نیست و عکس ساده شکم نیز به جز در پروفوراسیونهای دئودنوم راهنمایی برای تشخیص نمی باشد، استفاده از سونوگرافی DPL و سی تی اسکن باید مورد نظر باشد. مهم ترین عاملی که منجر به تصمیم گیری برای لاپاراتومی می شود، پیشرفت علایم و معاینه بالینی است. |
|
| واژه‌های کلیدی: پرفوراسیون روده باریک |
|
|
|
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
پزشکی
دریافت: 1385/6/15 | پذیرش: 1396/12/19 | انتشار: 1396/12/19
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
