چکیده

سابقه و هدف: پرستاری ازجمله مشاغلی است که به­دلیل مواجه شدن با تنش­های مختلف در محیط کار و ساعات کاری فشرده، در معرض فرسودگی شغلی بوده و این عامل می‌تواند بر سبک زندگی تأثیر منفی بگذارد. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط فرسودگی شغلی باسبک زندگی ارتقادهنده سلامت در پرستاران شاغل در بیمارستان‌های استان ایلام در سال 1393 بود.

مواد و روش‌ها: این مطالعه به ‌صورت توصیفی- تحلیلی و مقطعی روی 80 نفر پرستار در استان ایلام انجام شد. ابزار جمع‌آوری داده‌ها پرسشنامه فرسودگی شغلی مسلش و پرسشنامه سبک زندگی ارتقادهنده سلامت بود. روایی و پایایی این پرسشنامه‌ها در مطالعات قبلی تأیید شده بود. آنالیز داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS (نسخه 20) و آزمون همبستگی پیرسون، نمودار پراکنش، آزمون t مستقل و آزمون tukey انجام شد.

یافته‌ها: نتایج نشان داد بین فرسودگی شغلی و اجزای پرسشنامه سبک زندگی ارتقادهنده سلامت شامل مدیریت استرس (71/0r=-، 01/0p-value=)، روابط بین فردی (58/0r=-، 03/0p-value=)، خودشکوفایی در زندگی (63/0r=-، 03/0p-value=)، مسؤولیت‌پذیری در مورد سلامت (71/0r=-، 01/0p-value=)، تغذیه (36/0r=-، 04/0p-value=)، فعالیت بدنی (29/0r=-، 05/0p-value=) و نمره‌ی کلی سبک زندگی ارتقادهنده سلامت (67/0r=-، 02/0p-value=) همبستگی معکوسی وجود داشت. نتایج حاصل از آزمون tukey نشان داد که تفاوت معناداری در میانگین نمره‌ی نهایی سبک زندگی ارتقادهنده سلامت درگروه‌های سنی مختلف وجود نداشت. همچنین آزمون tukey نشان داد در افراد با سن بالاتر از 35 سال بین سن و فرسودگی شغلی رابطه‌ی مستقیم معنی‌داری وجود دارد.

نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه نشان داد که فرسودگی شغلی روی سبک زندگی ارتقادهنده سلامت تأثیر دارد و ضروری است که راه‌کارهای حمایتی و مدیریت کنترل استرس در محیط کار را برای افزایش سطح سبک زندگی ارتقادهنده سلامت افراد و جلوگیری از تأثیرات دراز مدت فرسودگی شغلی ایجاد شود.