|
تاثیر لاموتریژن به صورت درمان کمکی در سندرم لنوکس - گشتات
|
| محمد برزگر*، سیدحسن تنکابنی، محمد غفرانی |
| دانشگاه علوم پزشکی تبریز |
|
|
چکیده: (14102 مشاهده) |
| سابقه و هدف: سندرم لنوکس گشتات یکی از صرع های مقاوم به درمان کودکی و از علل عمده معلولیتهای ناشی از صرع است. در این بیماری تاثیر داروی لاموتریژن به عنوان درمان کمکی در مبتلایان به این بیماری که به بیمارستان مفید طی سالهای 77-1376 مراجعه کرده بودند، مورد ارزیابی قرار گرفت. مواد و روشها: تحقیق به روش کارآزمایی بالینی بر روی 18 بیمار مقاوم به درمان در سنین 4 تا 12 سال انجام گرفت. هر کدام از بیماران حداقل 5 نوع داروی ضد صرع را تا زمان انجام تحقیق مصرف کرده بودند، با این حال تشنج آنها به طور قابل قبولی کنترل نشده بود و روزانه حداقل یک حمله تشنج داشتند. میزان داروی لاموتریژن و تیتراسیون آن بستگی به داروهای ضد صرع همراه داشت. با مقایسه تعداد حملات تشنج در سه ماه بعد از درمان با تعداد حملات سه ماه قبل از درمان، تاثیر دارو مورد ارزیابی قرار گرفت. بی خطر بودن دارو بر پای عوارض جانبی گزارش شده توسط والدین و یافته های بالینی و آزمایشات ادواری در طول مدت مصرف دارو مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: 60% بیماران (9 نفر از 15 بیمار) کاهش بیش از 50% در فراوانی حملات داشتند. از 18 بیمار مورد مطالعه 3 بیمار به علت بروز عارضه پوستی مجبور به قطع درمان شدند. هیچ تغییر قابل ملاحظه ای در معاینات عصبی و یافته های در حین مصرف لاموتریژن مشاهده نگردید. نتیجه گیری و توصیه ها: به نظر می رسد که لاموتریژن به صورت داروی همراه در کنترل تشنجات سندرم لنوکس گشتات موثر و بی خطر باشد. |
|
| واژه‌های کلیدی: لاموتریژن، سندرم لنوکس گشتات، صرع کودکی |
|
|
|
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
پزشکی
دریافت: 1385/6/15 | پذیرش: 1396/12/19 | انتشار: 1396/12/19
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
