|
بررسی رابطه درجات مختلف رفلاکس وزیکویورترال کودکان با غلظت بتادومیکروگلبولین ادراری
|
| مصطفی شریفیان*، علی جارالهی، محمدرضا بقایی پور، یداله محرابی |
| دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران |
|
|
چکیده: (13306 مشاهده) |
| سابقه و هدف: رفلاکس نفروپاتی یکی از علل مهم نارسایی پیشرفته کلیه در کودکان در سراسر دنیاست. رفلاکس وزیکویورترال (VUR) در حدود یک درصد کودکان را مبتلا کرده است ولی در کودکان مبتلا به عفونت ادراری (UTI) شیوع آن 34% و در برادر و خواهرهای این کودکان حدود 40% است. جهت بررسی امکان جایگزینی ارزیابی بتادومیکروگلبولین ادرار بجای سیتوگرافی (در غربالگری رفلاکس) که نیاز به دوز قابل توجهی اشعه دارد، این مطالعه انجام شد. مواد و روشها: 83 نمونه ادراری کودکانی که به عللی برای آنان سیستوگرافی درخواست شده بود از نظر نسبت بتادومیکروگلبولین به کراتینین (?2MG/Cr) مورد بررسی قرار گرفت که از این تعداد 47 نمونه مربوط به کودکان دارای رفلاکس و 36 نمونه مربوط به8 کودکان بدن رفلاکس بود. به طوری کلی 55 نفر دختر و 28 نفر پسر بودند. از تمامی این بیماران در حین انجام VCUG نمونه ادراری گرفته شده و جهت اندازه گیری ?MG و کراتینین به آزمایشگاه بیمارستان کودکان مفید ارسال شد. رفلاکس براساس طبقه بندی سازمان جهانی بهداشت درجه بندی شد و بتادومکیروگلبولین برحسب میکروگرم به میلی گرم کراتینین محاسبه شد. اندازه گیری بتادومیکروگلوبولین ادرار توسط کیت 96 تستی ?2MG با روش رادیوایمنواسی و کراتینین همان نمونه ادرار با روش اسپکتروفوتومتری اندازه گیری شد. یافته ها: متوسط نسبت ?2MG/Cr به طور معنی داری در گروه دارای رفلاکس (97/7±45/3) از گروه فاقد رفلاکس (24/0±23/0) بیشتر بود (P=0.01). متوسط نیست ?2MG/Cr در گروه بیماران با رفلاکس درجه 4 و 5 (01/12±93/8) به طور معنی داری بالاتر از این نسبت به گروه بیماران با رفلاکس درجه 1 تا 3 (0.81±3.04) بود (P=0.02). حداکثر غلظت ?2MG/Cr در گروه بیماران با رفلاکس درجه 4 و (معادل 33.3) و حداقل آن (صفر) در گروه بدون رفلاکس بود. اختلاف غلظت ?2MG/Cr بین گروه بدون رفلاکس و رفلاکسهای 1، 2 و 3 معنی دار نبود (NS). حداکثر نسبت ?2MG/Cr در بیماران بدون رفلاکس 0.85 بود. نتیجه گیری و توصیه ها: حداکثر نسبت ?2MG/Cr در بیماران بدون رفلاکس 0.85 بود. بنابراین می توان از این نسبت به عنوان معیاری در غربالگری بیماران دچار رفلاکس استفاده نمود. تحقیق نشان داد که فقط اختلاف رفلاکسهای درجه 4 و 5 با سایر بیماران بدون رفلاکس و یا دارای رفلاکس با درجات پایینتر معنی دار است. دو بیماری که بالاترین غلظت ?2MG/Cr را داشتند به سرعت به سمت نارسایی کلیه سیر نمودند. بنابراین با این آزمایش ساده ادرار می توان پیش آگهی بیماری را نیز مورد توجه قرار داد. در این رابطه توصیه می شود رابطه ?2MG/Gr و اسکارهای کلیه نیز مورد بررسی قرار گیرد. |
|
| واژه‌های کلیدی: بتادو میکروگلبولین، رفلاکس وزیکو یورترال، عفونت های ادراری، کودکان |
|
|
|
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
پزشکی
دریافت: 1385/6/15 | پذیرش: 1396/12/16 | انتشار: 1396/12/16
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
