|
بررسی مقادیر طبیعی تاخیر حرکتی انتهایی عصب مدیان دست ها در خانمها
|
| مازیار شجاعی*، کورش قره گزلی |
| دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران |
|
|
چکیده: (8041 مشاهده) |
| سابقه و هدف: مطالعات هدایت عصبی به طور فزاینده ای بر روی اشخاص انجام می شود ولی با این وجود اطلاعات استاندارد شده ای برای مقادیر طبیعی در جمعیت ما وجود ندارد تا تفسیر صیحیحی از یافته های الکترودیاگنوستیک داشته باشیم. تاخیر حرکتی انتهایی یکی از مطالعات الکترودیاگنوستیک است که به طور شایع انجام می شود لذا وجود یک مرجع برای این آزمون ضروری است. هدف از این انجام مطالعه فراهم نمودن یافته های الکترودیاگنوستیک طبیعی برای مقادیر تاخیر حرکتی انتهایی در زنان سالم 20 تا 30 سال بوده است. مواد و روشها: تاخیر حرکتی انتهایی عصب مدیان به طور آینده نگر در هر دو دست 400 خانم سالم که به دقت غربالگری شده بودند و بین سنین 20 تا 30 سال بودند، اندازه گیری شد. دمای اندام فوقانی در محدوده ای بود که تاثیر دما بر اندکسهای سنجش شده را محدود می کرد. تمام خانم های تحت بررسی راست دست بودند. تکنیک های استاندارد هدایت عصبی با استفاده از فاصله های ثابت اندازه گیری شده جهت بررسی تاخیر حرکتی انتهایی عصب مدیان مورد استفاده قرار گرفت. با روش t-test تاخیر حرکتی انتهایی دست راست و دست چپ مورد مقایسه قرار گرفت. یافته ها: این مطالعه نشان داد که میانگین تاخیر حرکتی انتهایی در عصب مدیان راست 23/0±36/3 و در عصب مدیان چپ 3.29±0.24 میلی ثانیه بوده است. اختلاف قابل توجهی از نظر آماری بین تأخیر حرکتی انتهایی راست و چپ وجود نداشت. نتیجه گیری و توصیه ها: برای بعضی از بیماریهای نورولوژیک مانند سندرم کارپال تونل پزشکان نیاز به اطلاعاتی در مورد یافته های الکتروفیزیولوژیک طبیعی در جمعیت طبیعی دارند. بنابراین نتایج این طرح به خوبی نشان داد که وضعیت تاخیر حرکتی انتهایی اعصاب مدیان هر دو دست به خصوص در خانم ها که مستعد ابتلا به سندرم کارپال تونل هستند چگونه بوده است. لذا این نتایج می تواند یک ابزار اطلاعاتی برای کمک به پزشکانی باشد که کمابیش به این گروه از بیماران مواجه هستند. |
|
| واژه‌های کلیدی: تاخیر حرکتی انتهایی، سندرم کارپال تونل، عصب مدیان |
|
|
|
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
پزشکی
دریافت: 1385/6/15 | پذیرش: 1396/12/15 | انتشار: 1396/12/15
|
|
|
|
|
|
