گروه علوم تشریح، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران؛ صندوق پستی: 4838-14155، تلفن: 8016544 (021) ، takialtr@modares.ac.ir
چکیده: (5342 مشاهده)
سابقه و هدف: سلولدرمانی، یکی از روشهای معالجهی بیماریهای سیستم عصبی مرکزی است که بسیار مورد توجه قرار گرفته است. با این حال، به علت بقای کم سلولها پس از پیوند، تحقیقات در این زمینه با مشکل مواجه شده است. ناقلهای سلولی، باعث افزایش بقای سلولها پس از پیوند میشوند. هیدروژل پلیاتیلنگلیکول، یک ناقل مناسب برای این هدف میباشد. در این مطالعه، میزان بقا و تمایز سلولهای بنیادین عصبی مشتق شده از مغز استخوان، روی هیدروژل پلیاتیلنگلیکول مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روشها: سلولهای استرومایی مغز استخوان، از موشهای صحرایی تهیه و در محیط کشت MDEM/F12 حاوی EGF، B27 و bFGF کشت داده شد تا سلولهای بنیادین عصبی ایجاد گردد. سپس سلولهای بنیادین عصبی به مدت 7 روز در محیط کشت سه بعدی هیدروژل پلیاتیلنگلیکول قرار گرفت. در این مطالعه، مرگ و میر سلولها بررسی شد و از مارکرهای ایمنوسیتوشیمیایی جهت بررسی تمایز سلولها، استفاده گردید. یافتهها: نتایج، نشان داد که بیان آنتیبادیهای NF68، NF160 و NF200 پس از 7 روز در محیط کشت 3 بعدی هیدروژل پلیاتیلنگلیکول بیشتر از محیط کشت دو بعدی بوده و میزان بقای سلولها در این محیط حدود 24/98% بود. اما میزان بیان آنتیبادیهای GFAP و Nestin در محیط کشت دو بعدی بیشتر بود و میزان بقای سلولها حدود 70/71% بود. نتیجهگیری: این نتایج میتواند نشاندهندهی اهمیت محیطهای سه بعدی مصنوعی در افزایش میزان بقای سلولها باشد که برای سلولدرمانی استفاده میشوند و ممکن است بتوان از این ناقل سلولی در آینده در فرآیندهای درمانی استفاده کرد.
Pejman Naghdi, Taki Tiraihi, Fariba Ganji, Hadi Kazemi, Taher Taheri, Shahram Darabi. A study on the effects of polyethylene glycol hydrogel in survival and differentiation of neural stem cells derived bone marrow stromal cells. pajoohande 2014; 19 (3) :119-124 URL: http://pajoohande.sbmu.ac.ir/article-1-1767-fa.html
پژمان نقدی ، دکتر تقی طریحی ، دکتر فریبا گنجی ، دکتر هادی کاظمی ، دکتر طاهر طاهری ، دکتر شهرام دارابی . بررسی اثر محیط هیدروژلی پلیاتیلنگلیکول بر میزان حیات و تمایز سلولهای بنیادی عصبی مشتق شده از مغز استخوان. پژوهنده. 1393; 19 (3) :119-124