بررسی رابطه منیزیم با بروز دیابت
|
لیدا نوایی*، حسین اسدیان، محمدعلی عنبری |
دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران |
|
چکیده: (11411 مشاهده) |
سابقه و هدف: با توجه به شیوع و روند رو به افزایش دیابت و اهمیت اتیولوژی بیماری و با عنایت به نقش منیزیم در اکسیداسیون گلوکز، مطالعه حاضر به منظور تعیین رابطه منیزیم با بروز دیابت و گروه شاهد آنها در شبکههای بهداشت و درمان وابسه به دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی انجام شد. مواد و روشها: تحقیق به روش مورد - شاهدی روی تعداد 114 فرد مبتلا به دیابت و 119 نفر گروه شاهد که به لحاظ سن، جنس و نمایه توده بدن مشابه بودند، انجام گرفت. هیچکدام از افراد دیابتی و سالم سابقه دریافت مکمل ریز مغذیها و ویتامینها را نداشتند. میزان منیزیم به روش اسپکتروفتومتری جذب اتمی تعیین و کمتر از 6/1 میلیگرم در دسیلیتر به عنوان کمبود تلقی و نقش آن با بروز دیابت مشخص و نیز در زیر گروههای وزنی تعیین گردید. Odd s ratio در نمونهها تعیین و با فاصله اطمینان 95 درصد در جامعه برآورد گردید. یافتهها: تحقیق روی 114 نفر دیابتی (82 زن و 32 مرد با میانگین سنی 1/13±3/55 سال و با طول مدت بیماری 2/4±9سال) و 119 نفر گروه شاهد (75 زن و 44 مرد با میانگین سنی 4/13±6/53 سال) انجام شد. میزان و مواجهه بودن با کمبود منیزیم در دو گروه اختلاف معنیداری نداشت. در گروه شاهد چاق 4/44% و در گروه مورد 4/19% کمبود منیزیم داشتند p<0.03) و (OR=3.3. میزان منیزیم در افراد سالم با وزن طبیعی 26/0±97/1 و در افراد چاق این گروه 16/0±79/1 میلیگرم در دسیلیتر (P<0.001) بود. این اعداد در افراد دیابتی به ترتیب20/0±99/1 و 13/0±73/1 میلیگرم در دسیلیتر (P<0.001) بود. نتیجهگیری و توصیهها: گرچه یافتههای این بررسی اختلاف معنیداری را در غلظت منیزیم سرم در افراد دیابتی و سالم نشان نداد، ولی کاهش سطح منیزیم سرم در افراد چاق در این تحقیق با اهمیت میباشد و انجام پژوهشهای گستردهتری با هدف تعیین ارتباط بین چاقی و میزان منیزیم سرم را مطرح میسازد. |
|
واژههای کلیدی: منیزیم سرم، چاقی، اضافه وزن، دیابت شیرین |
|
|
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
پزشکی دریافت: 1385/6/15 | پذیرش: 1396/12/14 | انتشار: 1396/12/14
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|