|
بررسی میزان ابتلا به تریکوموناس واژینالیس و گنوره و عوامل همراه آنها در محکومین زن ندامتگاه اولین شهر تهران در سال 1382
|
| زینت السادات موسویانی*، سیدمحمد بهبانی، ایرج اسماعیلی |
| دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران |
|
|
چکیده: (9976 مشاهده) |
| سابقه و هدف: با توجه به اهمیت بیماری‌های منقله از راه تماس جنسی(Sexually Transmitted Disease) STD این مطالعه با هدف تعین آلودگی به تریکوموناس واژینالیس و گنوره و عوامل همراه آنها در محکومین زن ندامتگاه اولین شهر تهران در سال 1382 انجام شد. مواد و روش‌ها در این مطالعه توصیفی 151 مددجو که سابقه یک بار ازدواج داشتند، مورد بررسی قرار گرفتند. جمع‌آوری اطلاعات از مددجویان توسط مجری طرح و از طریق پرسش صورت گرفت. معاینه بالینی توسط کارشناس ماما انجام شد. برای تشخیص تریکوموناس واژینالیس از نمونه ترشحات واژن بلافاصله لام تهیه شد و سریعا توسط کارشناس آزمایشگاه و مجری طرح مورد بررسی قرار گرفت. همچنین جهت تشخیص گنوره بعد از کشت نمونه‌ها در آزمایشگاه لام تهیه شد و بعد از رنگ‌آمیزی مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: در این مطالعه که بر روی 151 مددجو با محدوده سنی، 58-18 سال و میانگین سنی 32 سال صورت گرفت، 26.5% آنها به تریکوموناس واژینالیس آلوده بودند، ولی آلودگی به گنوره در هیچکدام از افراد مورد مطالعه وجود نداشت. بحث و نتیجه‌گیری: نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که گروهی از مددجویان که به رعایت مسایل بهداشتی و درمانی بی‌توجه می‌باشند بیشتر در معرض آلودگی و ابتلای به تریکوموناس واژینالیس قرار دارند. در جامعه مورد بررسی علیرغم درمان و دوران محکومیت، باز هم درصد آلودگی بالا بود. بنابراین ضرورت آموزش، معاینات اجباری، درمان و پیگیری در این گروه افراد از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. |
|
| واژه‌های کلیدی: تریکوموناس واژینالیس، گنوره، ندامتگاه |
|
|
|
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
پزشکی
دریافت: 1385/6/15 | پذیرش: 1396/12/13 | انتشار: 1396/12/13
|
|
|
|
|
|
