سابقه و هدف: هدف پژوهش حاضر پیشبینی رضایت از زندگی براساس سبکهای دلبستگی و سبکهای اسناد در دانشجویان افسرده است.
مواد و روشها: این پژوهش از نوع توصیفی و به روش همبستگی بوده و جامعه آماری آن شامل کلیه دانشجویان دختر و پسر دانشگاه علامهی طباطبائی در سال 94-1393 است که تعداد 135 نفر به روش نمونهگیری در دسترس و در دو مرحله انتخاب شدند. بدین معنی که در مرحله اول روی 318 نفر از دانشجویان، تست افسردگی بک اجرا شد و در مرحله دوم دانشجویانی شامل 135 نفر (83 پسر و 52 دختر ) که نمره تست افسردگی بک آنها بالاتر از نقطه برش و واجد شرایط در پژوهش بودند ، به عنوان نمونه اصلی پژوهش انتخاب شدند. جهت جمعآوری دادهها از پرسشنامههای رضایت از زندگی، سبک دلبستگی و سبک اسنادی استفاده شد.
یافتهها: نتایج این پژوهش با استفاده از تحلیل رگرسیون چند متغیره به روش Enter نشان داد که در بین انواع سبکهای دلبستگی، سبک دلبستگی ناایمن- اجتنابی و سبک دلبستگی ایمن برای پیشبینی میزان رضایت از زندگی از ضرایب تأثیر معنیداری برخوردار هستند. همچنین نتایج پژوهش نشان داد که ابعاد اسناد دهی پایدار- ناپایدار در موقعیت منفی و اختصاصی- کلی در موقعیت مثبت دارای ضرایب تأثیر معناداری هستند و میتوانند میزان رضایت از زندگی دانشجویان افسرده را به خوبی پیشبینی کنند.
نتیجهگیری: با توجه به نتایج بهدست آمده میتوان گفت که سبک دلبستگی ایمن و سبک دلبستگی ناایمن- اجتنابی و نیز سبکهای اسنادی پایدار- ناپایدار در موقعیت منفی و اختصاصی- کلی در موقعیت مثبت مؤلفههای خوبی برای پیشبینی میزان رضایت از زندگی در بین دانشجویان افسرده است.
Mohamadaminzadeh D, Asmari Y, Hosseinsabet F. The role of attachment styles and attribution styles in predicting life satisfaction in students with depression. pajoohande 2016; 21 (4) :224-232 URL: http://pajoohande.sbmu.ac.ir/article-1-2252-fa.html
محمدامین زاده دانا، اسمری یوسف، حسین ثابت فریده. نقش سبکهای دلبستگی و سبکهای اسناد در پیشبینی رضایت از زندگی در دانشجویان افسرده. پژوهنده. 1395; 21 (4) :224-232